‌می‌شود شاد بود، می‌شود خندید، حتی در این جمع فشرده و این سالن تاریک. جایی که طا‌ها با آن قد رشید روی سن ایستاده، گیتار آکوستیکش را به گردن انداخته، کنارش حسین رومی با آن مو‌های از پشت بسته با قدی کشیده تقریبا روی زمین ولو شده تا درامز بنوازد.