صدام که نوپایی نظام جمهوری اسلامی را در ایران به فرصتی برای نشان دادن برتری‌های نظامی و سیاسی خود تلقی می‌کرد به تحریک آمریکایی‌ها و غربی‌ها در آخرین روزهای تابستان ۱۳۵۹ به مرزهای جنوبی و غربی ایران حمله و تا خرمشهر پیش‌روی کرد، اما با مسلط شدن رزمندگان ایران بر میدان نبرد و بیرون راندن ارتش مجهزش، استفاده پراکنده از تسلیحات بیلوژیکی، میکروبی و شمیایی را از ماه چهارم جنگ شروع کرد.