گرفتگی صدای نوزاد یک اختلال صدا است که معمولا نشان دهنده یک بیماری است. این اختلال در گروه های سنی بنا به دلایل متعددی اتفاق می افتد. دلیل گرفتگی صدا در نوزاد می تواند از یک رشد ساده تارهای صوتی تا بیماری های ریوی و … متغیر باشد. به همین خاطر در صورت تداوم و مشاهده برخی نشانه ها باید به پزشک مراجعه کنید و به هیچ عنوان نباید مشکل را نادیده بگیرید. در این مقاله به بررسی علل گرفتگی صدای نوزاد، روش های تشخیص و نحوه درمان آن خواهیم پرداخت.

منظور از گرفتگی صدای نوزاد چیست؟

گرفتگی صدای نوزاد یکی از مشکلات رایج است که در اکثر موارد تحت تأثیر یک محرک یا رشد تارهای صوتی ایجاد می شود. مشکلات صوتی و گرفتگی صدای نوزادان نیز همانند افراد بزرگسال در سه گروه اصلی نشانه های زیر را ایجاد می کند: نخستین مورد این تغییرات در لحن صدا است. دومین نشانه مهم محدودیت در ظرافت صوتی است. سومین علامت احساس ناراحتی در سر، گردن و حنجره است.

کودکان تا سن چهار سالگی نمی توانند گرفتگی صدای خود را تشخیص دهند و بیان کنند. علاوه بر مشکلات در زیر و بم و برخی اوقات شدت صدا، یکی از مشکلاتی است که که بیشتر اوقات مورد توجه قرار می گیرد، خستگی آسان در صدا است. بهتر است بدانید گرفتگی صدا در آن ها هنگامی قابل مشاهده است که صدا در مدت کمی بعد از فعالیتی که نیاز به استفاده شدید از صدا دارد ( مثل صحبت کردن با صدای بلند، آواز خواندن، شرکت در هر نمایش) نتواند به حالت عادی بازگردد. علاوه بر این مشکل در صحبت کردن، احساس غلغلک دادن در گلو و سوزش در دهان و گلو اگر در کنار گرفتگی صدا وجود داشته باشند می بایست هر چه سریع تر وضعیت تارهای صوتی و سلامت کلی فرزندتان بررسی شود.

چه عواملی سبب گرفتگی صدای نوزاد می شوند؟

اگر نوزاد شما بعد از مدت طولانی گریه دچار گرفتگی صدا شود احتمال دارد دلیل آن گریه کردن باشد. بلغم، آبریزش بینی، سرماخوردگی یا سرفه روی پرده های صوتی تأثیر گذاشته و موجب گرفتگی صدا خواهد شد. علل گرفتگی صدای نوزاد

اگر کودک شما هر کدام از کارهای زیر را برای مدت طولانی انجام دهد، دچار گرفتگی صدا خواهد شد: جیغ زدن فریاد زدن گریه کردن با صدای بلند

برخی از شرایط پزشکی نادر نیز وجود دارد که احتمال دارد سبب بروز اختلالات صوتی در نوزادان شوند، مانند: پرتو درمانی عفونت های رایج آلرژی ریفلاکس معده به مری سینوت مزمن نشانه ها و علائم گرفتگی صدای نوزادان

اگر نوزادتان دچار گرفتگی یا اختلال صدا شده باشد، ممکن است صدای او  این گونه به نظر برسد: سوزش گلو تورم غدد لنفاوی گلو درد صدای خشن تب خشک بودن گلو سرفه خشک کیفیت صدای آن ها کم است. احتمال دارد تنفس پر سر و صدا داشته باشد. نوزادان مبتلا به گرفتگی صدا ممکن است دارای گریه ضعیفی باشند. نوزادان کیفیت صدای ضعیفی دارند که برقراری ارتباط مؤثر را برای آن ها دشوار می کند. اگر فرزند شما مبتلا به اختلالات صوتی باشد ممکن است در زمان ادای کلمات سریعا خسته شود. ممکن است فرزند شما صدای خود را به صورت کامل از دست داده باشند به گونه ای که از طریق بینی کلمات را ادا کند. دلایل ایجاد گرفتگی صدای نوزاد

از مهم ترین دلایل ایجاد گرفتگی صدای کودک و نوزاد می توان موارد زیر را نام برد: استنشاق اجسام خارجی

استنشاق اجسام خارجی هنگامی رخ می دهد که اشیا به صورت تصادفی توسط نوزاد به دهان وارد می شود یا لقمه های غذایی به جای جریان پیدا کردن در امتداد دستگاه گوارش به دستگاه تنفسی می رسد و سبب ایجاد انسداد جزئی یا کلی خواهند شد، این اتفاق موجب می شود در این شرایط عبور هوا بسیار دشوار شود و در صورت وجود این احتمال بدن تلاش می کند با سرفه کردن این اجسام خارجی را از ریه خارج کند. نوزاد هوشیار به نظر می رسد نفس می کشد، سرفه می کند اما تن صدا کم است. در صورت انسداد کامل راه هایی هوایی، نوزاد سیانوتیک خواهد شد (پوست و غشاهای مخاطی مایل به آبی به نظر خواهند رسید) و دیگر نمی تواند سرفه کند و نفس بکشد.

اگر انسداد جزئی است. نوزاد سرفه می کند، نفس می کشد یا صدا گرفته است، مهم است که او را تشویق به سرفه کنید و آرام بمانید تا شرایط بهتر شود. از سوی دیگر اگر انسداد کامل است و نوزاد نفس نمی کشد، باید سریعا به اورژانس مراجعه کنید. لارنژیت حاد

بیماری لارنژیت حاد یکی از شایع ترین دلایل گرفتگی صدا است که یک عفونت دستگاه تنفسی فوقانی محسوب می شود و توسط میکروب هایی به وجود می آید که موجب می شود عفونت دستگاه تنفسی فوقانی ساختمان های حنجره را اشغال کند و ورم ناشی از آن در تارهای صوتی موجب کوتاه شدن صدا خواهد شد. در درمان، در صورت مشکوک شدن به عفونت باکتریایی و تشخیص ضروری توسط متخصص، از آنتی بیوتیک ها، بخار سرد و داروهای ضد ادم استفاده می شود. استراحت صوتی موجب تسریع بهبودی و کاهش ورم در تار صوتی می شود. ریفلاکس

با بیماری ریفلاکس معده (مری) اسیدهای معده به پشت گلو فرستاده می شوند. علاوه بر این موجب گرفتگی صدا نیز می شود. به یاد داشته باشید گرفتگی صدا به تنهایی علامتی از ریفلاکس است. ممکن است شاهد علائم دیگری مثل افزایش وزن، گریه، استفراغ و مشکلات تغذیه ای نیز باشید. این مسئله گاهی اوقات با دادن تغذیه های مکرر و کوچک تر نیز قابل درمان است. شما باید سعی کنید نوزاد خود را بعد از شیر دادن به حالت ایستاده نگه دارید و آروغ او را بگیرید. در موارد شدیدتر احتمال دارد نوزاد به جراحی یا دارو نیاز داشته باشد.

پاپیلوماتوز تنفسی مکرر

این وضعیت نادر موجب رشد خوش خیم زگیل در سطح تارهای صوتی یا اطراف آن ها می شود. به همین خاطر تیم پزشکی تصمیم می گیرند که آیا این موارد به جراحی یا درمان نیاز دارد یا خیر؟ ناهنجاری مادرزادی

گاهی اوقات یک نوزاد با بدشکلی یا مشکل در حنجره ( جعبه صدا) که تارهای صوتی را در خود قرار داده است به دنیا می آید. در برخی موارد عصب حنجره مسئول حرکت پرده های صوتی آسیب دیده است. باز هم صحبت در خصوص صدای نامفهوم یا گرفته نوزاد با پزشک متخصص اطفال می تواند ضمن کمک به شناسایی هر موضوع در صورت لزوم یک برنامه درمانی ایجاد کند. بیماری

خروسک، گرفتگی صدای نوزاد، التهاب حنجره و سرماخوردگی در اثر ویروس هایی ایجاد می شوند که باعث التهاب پرده های صوتی می شود. هوایی که از میان تارهای ملتهب جریان پیدا می کند باعث ایجاد صدای ناخوشایند می شود. ویروس هایی نظیر خروسک باید پروسه درمانی را طی کنند. اما برای سرماخوردگی می توانید با پاکسازی مجاری بینی، دستگاه تنفس بینی و محلول های نمکی به برطرف شدن آن کمک کنید. رطوبت ساز یا دستگاه بخور با حالت خنک برای خروسک مفید هستند. در صورت ادامه گرفتگی صدای نوزاد بهتر است از متخصص اطفال در خصوص درمان های احتمالی سوالات خود را بپرسید. گریه زیاد

قطعا زمان گریه فرزند خود سعی دارید او را آرام کنید، اما از بین بردن اشک هایش همیشه کار آسانی نیست. تمام تلاش خود را برای آرام کردن گریه نوزاد خود زمان شیردهی یا دادن پستانک انجام دهید و فرصت استراحت به تارهای صوتی بدهید تا گرفتگی صدای نوزاد رفع شود.

گره های تار صوتی یا ندول

کیست یا گره های تار صوتی ممکن است در نوزاد با گرفتگی صدا مشاهده شوند. به خصوص اگر گرفتگی صدا از زمان تولد باشد. این مورد شاید و نوزاد با چیزی که روی تارهای صوتی او تأثیر می گذارد به دنیا بیاید یا در اثر چیزی نظیر همانژیوم یا کیست رشد کند. جراحت

آسیب ها نیز موجب گرفتگی صدا می شوند. سموم بلعیده شده یا اسیدهای سوزاننده، قرار دادن لوله تنفسی یا تغذیه ای و ضربه ای مثل حادثه رانندگی می تواند به بافت آسیب برساند. اگر فکر می کنید نوزاد شما چیزی را که نباید مصرف کرده سریعا به متخصص مراجعه کنید. تومور

گاهی اوقات تومورها می توانند جدی باشند. گرفتگی صدا که همچنان ادامه دارد یا با مشکلات قابل توجهی در تنفس یا مشکلات تغذیه ای همراه است می بایست سریعا برطرف شود. چه زمانی گرفتگی صدای نوزاد خطرناک است؟

اگر گرفتگی صدا بیشتر از ۲ هفته ادامه داشت، باید به متخصص مراجعه کنید. اگر این اختلال در نوزاد به طور مداوم رخ دهد، وجود برخی از نشانه ها مهم و ضروری است: نوسانات در شدت صدا: تن صدا ناهموار است. تنگی نفس: نوزاد پیش از تمام شدن گفتار یا جمله نفس نفس می زند. گشاد شدن ورید: در طول مکالمه، گشاد شدن بیش از اندازه وریدهای خارجی شما احتمال دارد مشاهده شود. تنش عضلانی: در زمان گفتگو نوزاد تنش عضلانی را نشان می دهد که موجب مشکل در صحبت کردن می شود. گرفتگی صدا: صدای نوزاد شما خراشیده یا خشن است، حتی زمانی که هیچ گونه بیماری تنفسی نظیر سرماخوردگی ساده ندارید. روش های تشخیص گرفتگی صدای نوزاد

متخصص برای نوزادانی که به گرفتگی صدا مبتلا هستند آزمایش تشخیصی و بررسی عملکرد تارهای صوتی تجویز می کند. برای تشخیص گرفتگی صدا معمولا موارد زیر صورت می گیرد: لارنگوسکوپی انعطاف پذیر: در طی این معاینه، یک لوله فیبر نوری کوچک و انعطاف پذیر با دوربینی به اسم اسکوپ که به انتهای آن وصل است از سوراخ بینی عبور کرده و وارد گلو می شود و نمای بزرگ نمایی از حنجره را ارائه می دهد. با سرفه کردن و صدای دیگری که فرزند شما تولید می کند تارهای صوتی به لرزه در می آیند. این نوسانات روی کامپیوتر ثبت شده تا متخصصین بتوانند آن ها را تجزیه و تحلیل کنند. لارنگوسکوپی سفت و سخت: این شیوه تشخیصی را در مطب دکتر کودکان برای بچه های کمی بزرگ تر هم می توان انجام داد، اما نوزادان یا کودکان کم سن و سال نمی توانند لارنگوسکوپی انعطاف پذیر را تحمل کنند و در نتیجه این آزمایش را در اتاق عمل به عنوان بیهوشی عمومی برای آن ها انجام می دهند. در این شیوه محدوده دشوار و سخت از دهان عبور کرده تا بهترین دید را از تارهای صوتی ارائه دهد. بدین صورت نمایی از تارهای صوتی در حال استراحت ضبط و تحلیل خواهد شد. درمان گرفتگی صدای نوزاد

در درمان گرفتگی صدای نوزاد اولویت پیدا کردن علت است. درمان های علت گرا بیشتر اوقات می توانند مشکل را برطرف کنند. در یک عفونت ویروسی، استراحت صدا و برطرف کردن ورم کافی است، در صورتی که تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی معمولا در بیمار مبتلا به ریفلاکس کافی است. زمانی که علتی مثل ندول تارهای صوتی تشخیص داده شد، باید رویکردهای رفتاری و عادات استفاده از صدا را تغییر داد و در مواردی که کافی نیست می توان صدا درمانی را شروع کرد.

لارنژیت حاد به طور معمول در عرض یک هفته خود به خود برطرف می شود. اقدامات مراقبت شخصی مثل مرطوب کردن هوا، نوشیدن مایعات و استراحت دادن به صدا می تواند مؤثر باشد. متخصص برای درمان التهاب حنجره از موارد زیر استفاده می کند: کورتیکواستروئیدها

کورتیکواستروئیدها داروهای ساخته شده توسط انسان هستند که هورمون هایی مثل کورتیزول را که بدن شما به صورت طبیعی تولید می کند، تقلید می کنند. آن ها به تسکین تورم و کاهش التهاب تارهای صوتی کمک می کنند. آنتی بیوتیک ها

تقریبا در بیشتر موارد لارنژیت، آنتی بیوتیک ها راه حل نیستند، زیرا عامل آن ویروس است. اما اگر عفونت باکتریایی داشته باشید پزشک حتما آنتی بیوتیک را تجویز می کند.

چه اقداماتی دیگری می توان برای گرفتگی صدای نوزاد انجام داد؟

اگر گرفتگی صدا برای چند روز تا یک هفته طول کشید و نوزاد بهبود نیافت باید به متخصص اطفال مراجعه کنید. اگر از علت گرفتگی صدای نوزاد خود مطمئن نیستید یا نوزاد شما تازه متولد شده است، نباید منتظر بمانید. دلایل هر چه باشد باید نکات زیر را برای کمک به نوزاد به یاد داشته باشید: استفاده از دستگاه رطوبت ساز را برای حفظ رطوبت هوا باید در نظر داشته باشید یا با نوزاد در یک حمام دربسته و دوش آب گرم بنشینید تا بتواند در بخار نفس بکشد. باید با شیردهی مکرر یا شیشه شیر نوزاد خود را هیدراته نگه دارید. نوزاد خود را در معرض دود سیگار و دیگر آلاینده هایی که موجب تحریک می شوند قرار ندهید.

منبع : آرگا برچسب :