یکی از دردناک ترین اتفاقات در زندگی هر شخصی نبود پدر است. کودکان به صورت طبیعی به والدین خود وابستگی زیادی دارند. به همین خاطر تأثیر مرگ هر یک از آن ها برای کودک ناگوار و دشوار است. این رویداد تأثیر فراوانی بر رفتار و روحیه کودکان دارد. مشکلاتی مثل اضطراب، افسردگی، ترک تحصیل و کاهش عزت نفس از جمله مواردی است که ممکن است کودک با آن ها روبرو شود. ما در این مقاله تأثیر نبود پدر در زندگی را به طور کامل بررسی خواهیم کرد.

تأثیر نبود پدر در زندگی و مشکلات مربوط به سلامت

از دست دادن پدر و نبود او مشکلات روانی و عاطفی مثل اضطراب، افسردگی و سوء مصرف مواد را در فرزندان افزایش می دهد. مطالعات در انجمن روانشناسی آمریکا نشان می دهد برخی از کارها و احساسات متضاد در سال های پس از نبود پدر طبیعی است. این احساسات در غالب دلتنگی، پوچی، پشیمانی، احساس گناه، افسردگی، اضطراب، خشم، غم، عصبانیت، پوچی و دلتنگی بروز پیدا می کند. علاوه بر این طبیعی است که فرد با دوستان خود ملاقات نکند و با آن ها وقت خود را نگذراند. اگر در این غم از شخص حمایت نشود، شرایط وخیم تر خواهد شد.

این امر در خصوص جوانانی که بعد از نبود پدر، به دنبال حامیان جانشین مداوم و ثابت بودند، درست است. طبق مطالعات انجام شده از هر ۲۰ نوجوان ۱۵ ساله و کمتر، یک نفر یکی از والدین خود را از دست می دهد که موجب مشکلات روانی می شود. عامل بسیار مهمی که روی سلامت روان کودک در زمان از دست دادن پدر تأثیر می گذارد این است که پدر تا چه اندازه با فرزند خود ارتباط عاطفی داشته است.

تأثیر منفی مرگ پدر بر رفتار کودک

یکی از پیامدهای مخرب و منفی از دست دادن پدر آشفتگی های روانشناختی است. این موانع به شکل های مختلف ایجاد می شوند، احساسات از اندوه و غم شدید گرفته تا استرس و اضطراب حالت های متغیر تأثیرات نبود پدر در زندگی کودک است. کنار آمدن با مرگ عزیزان جزو استرس زاترین مسائل برای کودکان است. شناخت نشانه های استرس در کودکان و درمان آن ها و اقدام برای کمک به کودک بسیار اهمیت دارد.

غم و اندوه کودکان در رفتارهایی مثل منفی گری شدید، فرافکنی، پرخاشگری و گاهی اوقات رفتارهای مخرب خود را نشان می دهد. کودکان کمتر قادر به بیان کلامی عواطف و احساسات خود هستند. آن ها بیشتر احساسات مرتبط با برون گرایی رفتاری را از خود نشان می دهد. کودکان به تدریج یاد می گیرند که به بزرگسالان گوش کنند و به طور کلامی احساسات خود را بیان کنند. پریشانی روانی کودک به شدت تحت تأثیر واکنش والدین و مربیان است. بر اساس تحقیقات صورت گرفته، گوش دادن به صحبت های والدین، پرستاران و مربیان تأثیر فراوانی در افت روانی کودک دارد.

گاهی اوقات کودکان درک روشنی از آنچه که اتفاق افتاده و احساسات خود ندارد و سردرگمی زیادی را تجربه می کنند؛ به همین خاطر نشانه های استرس معمولا در آن ها مشاهده نمی شوند، اما مراقبین نباید به این مسئله مهم بی توجه بمانند. شناخت احساسات عمیق کودک به او کمک می کند تا برای بیان احساسات و دادن اطلاعات کافی بر اساس درک خود پیش رفته و این کار برای عبور از غم و اندوه بسیار مؤثر است. شناخت مراحل رشد و سطح درک کودکان در محیط به بزرگسالان کمک کرده تا با آن ها برخورد درستی داشته باشند.

فاکتورهای مهم در واکنش کودکان به نبود پدر

برای درک چگونگی واکنش کودکان به نبود پدر، مهم است که چند فاکتور مهم را بررسی کنیم. زمانی که به غم و اندوه در زندگی کودکان نگاه می کنیم، اصلی ترین جنبه ای که باید به آن توجه کنیم این است که آن ها چقدر نبود پدر خود را درک می کنند. همان گونه که بزرگ تر می شوند و به سن نوجوانی می رسند، شروع به درک این مسئله می کنند که مرگ برای همه اتفاق می افتد و همه روزی خواهند مرد. جنبه دیگری که باید در نظر گرفته شود تجربه فرزند از سوگ است که تا حد زیادی با رابطه آن ها با پدر و نقشی که او در زندگی ایفا کرده، مرتبط است. تجربه سوگ در کودک سه ساله یا کوچکتر

تجربه سوگ مربوط به نبود پدر در کودکان سه ساله یا کوچک تر به شدت به حضور دیگران و حس امنیت آن ها وابسته است. این امر بستگی به این موضوع دارد که آیا شخصی از آن ها مراقبت می کند یا خیر؟ آن ها باید در لحظه احساس کنند که به خوبی از آن ها مراقبت خواهد شد. کودکان در این بازه سنی قادر نیستند رفتار خود را بالاتر از لحظه تأمل کنند و بین احساسات مختلف خود تفاوت قائل نمی شوند. همچنین این کودکان درک نمی کنند که مرگ یک عمل ارادی نیست. به همین خاطر در درک این موضوع که نبود پدر ربطی به آن ها ندارند مشکل دارند. با این حال، به مرور زمان آن ها متوجه می شوند که پدرشان برنمی گردد. در این زمان تمرکز آن ها روی مراقبت و تنها نماندن است. بعد از سه سالگی

در سن چهار سالگی کودکان نسبتا صبر و شکیبایی بیشتری دارند. در این سن رفتارها و ادراکات خود را دقیق تشخیص می دهند. کودکان در این سن در خصوص اینکه چه کسی مرده است و احساس از دست دادن در زندگی درک بیشتری دارند. آن ها می دانند که مرگ به طور معمول با اندوه و غم همراه است و شروع به تشخیص احساسات بیرونی و درونی خود می کنند. علاوه بر این شروع به پرسیدن سؤالات در خصوص نبود پدرشان می کنند. آن ها همچنان بر دیگران تمرکز می کنند تا از آن ها نگهداری و مراقبت کنند.

تجربه سوگ برای هر شخصی متفاوت است

این موضوع بدان معنی نیست که کسانی که به پدر خود نزدیک نبودند، بعد از فوت او هیچ گونه غم و اندوهی را تجربه نمی کنند. از دست دادن آن ها احتمال دارد در سطح عمیقی احساس شود. جنسیت افراد بر میزان نبود پدر تأثیر می گذارد. مطالعات نشان می دهد پسرهایی که پدر خود را از دست می دهند بیش از دختران غم و اندوه را تجربه می کنند. این در صورتی است که دخترها بیش از پسرها تحت تأثیر از دست دادن مادر خود هستند. مرگ ناگهانی یا مرگ محتمل

در صورتی که نبود و مرگ پدر به علت یک بیماری صعب العلاج و مزمن باشد، فرزندان زمان بیشتری برای روبرو شدن با سوگ خواهند داشت. اما اگر مرگ به صورت ناگهانی رخ دهد، کودکان احتمال دارد برای مدت زمان طولانی در مراحل خشم و انکار بمانند. در این حالت مشکلات روانی و جسمی متعددی ایجاد می شود. تغییرات فیزیولوژیکی در بدن کودک احتمال دارد شامل موارد زیر باشد: سرگیجه کمبود اشتها یا پرخوری خواب کم یا زیاد درد معده سردرد آیا زمان تشییع جنازه پدر یا پس از آن باید کودک را به قبرستان برد؟

یکی از سوالاتی که خانواده های داغدار همیشه با آن روبرو می شوند این است که آیا فرزندان خود را به مراسم خاکسپاری بیاورند یا خیر؟ برای اینکه به این سوال پاسخ دهید باید تمام جوانب را در نظر بگیرید، یکی از آن ها سن کودک است. نکته دیگر درک کودک و سطح ارتباط کودک با پدرش است. در این صورت اگر کودک شما زیر ۹ سال سن دارد، از آوردن او به مراسم ختم خودداری کنید، زیرا مراسم ختم و عدم توجه به کودک در آن زمان، اثرات مخربی در ذهن او ایجاد می کند. به همین دلیل بهتر است با رعایت برخی قوانین، کودک را برای مراسم ختم به مسجد ببرید. این عمل موجب می شود کودک با گریه کردن در سوگ عزیزش خود را خالی کند و به شرایط بعد از عزاداری بازگردد. از سوی دیگر کودک شما حس همدردی را خوب یاد می گیرد.

در این خصوص باید به یاد داشته باشید که هیچ فردی در آن شرایط نباید کودک را به نشانه همدردی در آغوش بگیرد و با گریه کردن یا انجام کارهایی شبیه آن احساسات خود را ابراز کند. راه های کمک به کودکان برای مقابله با نبود پدر در زندگی

بهتر است از راهکارهای زیر برای کمک به کودکان خود استفاده کنید: شما باید اطلاعات عینی و دقیق در خصوص نبود پدر به کودک بدهید. نباید موضوع را مبهم کنید یا اطلاعات گنگ و نامربوط بدهید. علاوه بر این تلاش کنید موضوع را با توجه به سن کودک برای او توضیح دهید. یادگاری هایی از پدرش مانند وسایل شخصی یا عکس را به او نشان دهید. بدین ترتیب به او فرصت می دهید که صمیمیت خود را حفظ کند. خاطرات خود را با او مرور کنید. باید به کودک کمک کنید تا احساسات خود را از این رویداد با روش هایی نظیر داستان نویسی، کشیدن نقاشی و ساختن عروسک بیان کند. با احساسات فرزند خود همدلی کنید و در کنار حمایت و درک او توجه و آغوش نیز بسیار مهم است. از او درخواست کنید در کنار شما احساسات خود را بیان کند و در صورت امکان، مهم است که در زمانی که گریه می کند درباره احساسات خود نیز صحبت کند. ذهن کودکان به شدت هدفمند است. به همین خاطر از توضیحات غیر ضروری بپرهیزید. به عنوان مثال گفتن این جمله که پدرت رفته است پیش خدا، ذهن کودک را آشفته و سردرگمی او را بیشتر می کند. یک کودک احتمال دارد باور کند که افرادی که فوت نکرده اند افراد بدی هستند یا اینکه خودش آدم خوبی نیست. علاوه بر این این توضیح احساس ناامیدی و خشم درونی را در او بیشتر می کند. پذیرش آن ها را برای کودک دشوارتر کرده و گاهی حتی عواقب منفی ایجاد می کند.

امیدواریم مطالب این مقاله برای شما عزیزان مفید بوده باشد. در پایان پیشنهاد می کنیم مقالات رفتار با کودک یتیم، سوگ در کودکان، کمک به فرد عزادار و برخورد با فرد عزادار را نیز مطالعه فرمایید.

منبع : آرگا برچسب :