امروزه پرخاشگری به یک اختلال شایع در بین بسیاری از افراد به ویژه بزرگسالان تبدیل شده است که در صورت درمان نشدن به روح و روان فرد آسیب می زند. حتی یک فرد بزرگسال ممکن است به آشنایان و دوستان خود نیز آسیب برساند. پرخاشگری در صورت درمان نشدن می تواند در روابط فرد نیز اختلال ایجاد کند. بروز رفتارهای خشونت آمیز تا حدی طبیعی است اما که دائما اتفاق بیفتد، باید به دنبال راه چاره باشید تا روح و روان تان درگیر نشود. در این مقاله به بررسی علل، علائم و روش های درمان رفتارهای پرخاشگرانه در بزرگسالان خواهیم پرداخت.

رفتارهای پرخاشگرانه در بزرگسالان به چه صورت است؟

تمام انسان ها دارای احساسات مختلف هستند که یکی از احساسات عصبانیت است. به همین دلیل می توان نتیجه گرفت که خشم یکی از احساسات طبیعی انسان است؛ به شرطی که در زندگی فرد هیچ گونه تداخلی ایجاد نکند و گاهی خود را نشان دهد. امروزه بی صبری در بین بیشتر افراد شایع است اما هرگز نباید به پرخاشگری تبدیل شود زیرا پرخاشگری به جسم فرد نیز آسیب می زند. در اصطلاح پرخاشگری به معنای عدم توانایی کنترل کردن رفتار در برابر موقعیت های گوناگون و ناخواسته که در نهایت احتمال دارد شخص به خود و اطرافیانش آسیب بزند. اما به هیچ عنوان نگران این موضوع نباشید؛ زیرا این اختلال نگران کننده نیست. با این حال باید درباره آن اطلاعات لازم را کسب کنید تا بتوانید از بروز آن جلوگیری کنید.

پرخاشگری یک نشانه بالقوه از بیماری ها، شرایط یا اختلالات است که در فرآیندهای فکری تداخل ایجاد می کند مثل زوال عقل، تومورهای مغزی، اسکیزوفرنی، اختلال استرس بعد از سانحه و تعدادی از اختلالات شخصیت. اگرچه دلایل پرخاشگری هنوز مشخص نیست، اما برخی از مطالعات نشان می دهد که شیمی غیر عادی مغز یا تغییرات ساختاری ممکن است در این امر نقش مهمی داشته باشند. به نظر می رسد ژنتیک و محیط نیز در ایجاد رفتارهای پرخاشگرانه بزرگسالان تأثیرگذار است.

علل رفتارهای پرخاشگرانه بزرگسالان چیست؟

پرخاشگر بودن نه تنها فرد، بلکه اطرافیان شخص را هم بی قرار و آزرده می کند زیرا به علت احساسات متناقص شخص مدام فشار روی خود احساس می کند. از سوی دیگر یک شخص پرخاشگر در زمان عصبانی شدن ممکن است متوجه نشود چه رفتاری از خود بروز می دهد و به همین دلیل ممکن است آشنایان خود را آزرده خاطر و ناراحت کند. از جمله علل رفتارهای پرخاشگرانه بزرگسالان می توان به موارد زیر اشاره کرد: ۱. طرز نگرش افراد

یکی از علل بروز رفتارهای پرخاشگرانه بزرگسالان مربوط به طرز نگرش افراد می شود. به عنوان مثال مطالعات نشان می دهد کسانی که دارای نگرش های کمال گرایانه و خودخواهانه هستند زمانی که به اهداف یا چیزهایی که در سر دارند نمی رسند دچار پرخاشگری و حتی افسردگی خواهند شد. ۲. ژنتیک، عملکرد سیستم هورمونی و عصبی

متخصصینی که در حوزه پرخاشگری در بزرگسالان تحقیقات زیادی انجام داده اند بیان می کنند که احتمال دارد پرخاشگری ریشه ژنتیکی داشته باشد. علاوه بر این در کنار این مطالعات دریافته اند که کارکرد سیستم هورمونی و عصبی سبب ایجاد پرخاشگری در افراد بزرگسال خواهد شد. به عنوان مثال اگر هورمون تستوسترون در نوجوانی بیش از اندازه ترشح شود، زمان بزرگسالی فرد پرخاشگر می شود. ۳. عوامل شخصیتی

یکی از علل پرخاشگری در بزرگسالان مربوط به عوامل شخصیتی است. به عنوان مثال اگر فردی شخصیت درونگرا باشد، چون نمی تواند احساسات خود را درست بیان کند برای اینکه روی دیگران مثل فرزند یا همسر خود مسلط شود دست به پرخاشگری می زند.

۴. عوامل روانشناسی

برخی از مشکلات سلامت روان و بیماری های روانی سبب ایجاد رفتارهای پرخاشگرانه در شخص می شوند: اختلالات شخصیت مرزی اختلال شخصیت اجتماعی مصرف مواد مخدر و الکل استرس بعد از سانحه اضطراب و استرس شدید اختلالات رفتاری اختلال انفجاری متناوب اوتیسم بیش فعالی و نقص توجه اختلال دو قطبی افسردگی شدید ۵. عوامل اجتماعی

یکی از مواردی که باعث بروز رفتارهای پرخاشگرانه بزرگسالان می شود به عوامل اجتماعی مربوط می شود. امروزه با مدرن شدن جامعه و پیشرفت تکنولوژی بسیاری از افراد دیگر سمت مجله و کتاب نمی روند و به جای آن ساعات زیادی از روز خود را در شبکه های اجتماعی و اینترنت می گذرانند. بر همین اساس احتمال دارد در فیلم ها و تلویزیون موارد خشونت آمیز زیادی را مشاهده کنید که دیگر این رفتارها برایتان عادی شده است. ۶. عوامل خانوادگی

ممکن است ابتدایی ترین دلایل پرخاشگری به سرزنش، خشونت، سخت گیری ها و تحقیرهای والدین و همسرتان مربوط شود که این امر روی ذهن شما تأثیر منفی ایجاد می کند. در واقع شما با داشتن احساس بی کفایتی دست به رفتارهای پرخاشگرانه می زنید.

۷. عوامل بیولوژیکی

عوامل متعددی در شیمی مغز و بدن انسان وجود دارند که می توانند دلیل ایجاد رفتارهای پرخاشگرانه بزرگسالان باشند مانند: عوارض جانبی داروها: داروهایی که تغییراتی را در مغز انسان به وجود می آورند یکی از علل پرخاشگری هستند. بهتر است پیش از مصرف هرگونه داروی تجویزی عوارض آن را به دقت مطالعه کنید تا اطمینان حاصل کنید چه عوارضی برای شما می تواند داشته باشد. عوامل ژنتیکی: وراثت و علاوه بر این پیدا کردن برخی از ژن ها نظیر مونوآمین اکسید در ایجاد اختلال پرخاشگری و پرخاشگری طولانی مدت و شدید نقش مهمی دارند. برخی از بیماری های جسمی: بیماری ها و یا برخی از موقعیت هایی که به مغز آسیب می زنند می توانند دلیل پرخاشگری شدید در مردان و زنان باشند. به عنوان مثال زوال عقل، سکته مغزی و آسیب به سر می تواند باعث ایجاد پرخاشگری های غیر قابل کنترل در افراد بزرگسال شود. رشد نامنظم مغز: تحقیقات نشان می دهد، افزایش فعالیت در آمیگدال مغز و علاوه بر این کاهش فعالیت قشر جلوی مغز، پرخاشگری را افزایش می دهد. برخی از ضایعات در مغز که زمان قرار گرفتن در شرایط عصبی اتفاق می افتد باعث ایجاد رفتارهای پرخاشگرانه می شوند. عدم تعادل مواد شیمیایی در مغز: عدم تعادل بین مواد شیمیایی و همچنین هورمونی در مغز باعث پرخاشگری شدید شده و دلیل پرخاشگری زنان و مردان به شمار می رود. سطوح غیر استاندارد انتقال دهنده های عصبی نظیر آمینوبوتیریک اسید، گاما، سروتونین و دوپامین سبب ایجاد رفتارهای عصبی و تهاجمی در شخص می شوند. همان طور که اشاره کردیم افزایش تستوسترون هم یکی دیگر از دلایل پرخاشگری زنان و مردان محسوب می شود. چه عواملی سبب بروز رفتارهای پرخاشگرانه در بزرگسالان می شود؟

بسیاری از موارد می توانند رفتارهایی را شکل دهند که نیاز به درمان پرخاشگری دارند. این عوامل شامل موارد زیر می شوند: تجارب زندگی صفات فردی محیط کار یا مدرسه سلامت روان سلامت جسمانی ساختار خانواده روابط با دیگران

در بزرگسالی، فرد ممکن است در پاسخ به تجربیات منفی به صورت پرخاشگرانه رفتار کند. به طور مثال، احتمال دارد زمانی که احساس ناامیدی دارید اقدام به بروز رفتارهای پرخاشگرانه کنید. علاوه بر این رفتارهای پرخاشگرانه شما ممکن است به اضطراب و افسردگی نیز مربوط شود.

نشانه های بروز رفتارهای پرخاشگرانه در بزرگسالان چیست؟

برخی از نشانه های پرخاشگری می توانند پنهان باشند و به گونه ای باشند که شما حتی متوجه پرخاشگری شخص نشوید. معمولا پرخاشگری با نشانه هایی نظیر شکستن وسایل، داد و فریاد زدن، فحش دادن، مشت و سیلی زدن خود را نشان می دهد. اما پرخاشگری علائم مختلفی دارد. مهم ترین و اصلی ترین نشانه های پرخاشگری عبارتند از: پرخاشگری خصمانه

نشانه های پرخاشگری خصمانه این است که شخص نسبت به موضوعی واکنش احساسی و عاطفی نشان دهد. نشانه های پرخاشگری خصمانه با هدف خاص برای آسیب زدن به چیزی یا کسی همراه است. به همین خاطر از نشانه های آن آن می توان به هرگونه آسیب رساندن به دیگران اشاره کرد. پرخاشگری رابطه ای

این نوع پرخاشگری با هدف آسیب رساندن به شهرت و وجه خوب شخص در مقابل افراد دیگر شناخته می شود. در این نوع پرخاشگری افراد نشانه های پرخاشگری خود را با شایعه پراکنی، دروغ گفتن و قلدری نشان می دهند. قصد پرخاشگری رابطه ای آسیب رساندن و صدمه زدن به رابطه های فرد دیگر است. پرخاشگری منفعل

در پرخاشگری منفعلانه، شخص به طور غیر مستقیم احساسات منفی خود را بروز می دهد که به شکل سرزنش تکراری و سخنان طعنه آمیز است. اگر شما نیز تا به حال رفتارهای پرخاشگرانه داشته اید، ممکن است متوجه شده باشید که معمول زمانی رخ می دهد که که احساس بی حوصلگی، تحریک پذیری، عصبانیت و بی قراری دارید. یکی از شرایط ایجاد رفتارهای پرخاشگرانه این است که حس می کنید به شما ظلم شده است یا هیچ چیز بر وفق مراد شما نیست. در این موقعیت ها ممکن است رفتارهای پرخاشگرانه از خود بروز دهید. پرخاشگری کلامی

مهم ترین و اصلی ترین نشانه های پرخاشگری کلامی عبارتند از: استفاده از سخنان تمسخرآمیز توهین کردن تحقیر کردن تهمت زدن فریاد زدن فحش دادن

پرخاشگری فیزیکی

پرخاشگری فیزیکی مانند: سیلی زدن لگد زدن ضربه زدن به دیوار مشت زدن به میز و وسایل و یا هر عمل فیزیکی که موجب شود شخص به خود یا دیگران آسیب فیزیکی برساند.

البته برخی از حرکات ناگهانی و تصادفی مثل محکم بستن در زمانی که باد می آید و یا شکستن لیوان زمان ظرف شستن جزو رفتارهای پرخاشگرانه محسوب نمی شود. پرخاشگری فیزیکی در پرخاشگری های شدید بسیار آشکار است و به مراتب می توانید نشانه های پرخاشگری را مشاهده کنید. راه های درمان رفتارهای پرخاشگرانه بزرگسالان

اگر رفتارهای پرخاشگرانه به یک عادت برای مقابله با پیشامدهای ناگوار، مشکلات زندگی و چالش های سخت در زندگی تبدیل شود، به هیچ عنوان خوب نیست. پرخاشگری در افراد بزرگسال می تواند آسیب های عاطفی، روحی، جسمی و فیزیکی برای فرد و اطرافیان او به همراه داشته باشد. پس بهتر است به دنبال راهکارهای درمانی آن باشید. درمان روان پویشی

این نوع روش درمان روی تجربیات گذشته متمرکز می شود و آن ها را بررسی می کند. در این نوع درمان روانشناس یا مشاور به شما کمک می کند تا نشانه های پریشانی عاطفی و سلامت روان را در رویدادهای گذشته زندگی خود پیدا کرده و آن ها را دقیق تر ریشه یابی کنید. این کار به شما کمک می کند تا مشکلات گذشته را حل و آن ها ررا از بین ببرید. علاوه بر این موجب می شود آسیب هایی که در گذشته به شما وارد شده است از بین برود و در نهایت رفتارهای پرخاشگرانه در شما ایجاد نشود. درمان شناختی رفتاری

این نوع درمان یکی از انواع روان درمانی هایی است که به شخص کمک می کند تا الگوهای رفتاری غیر ضروری خود را شناسایی کند و آن ها را تغییر دهد. علاوه بر این مشاور یا روانشناس تکنیک های مقابله ای مفیدی به شخص آموزش می دهد تا هنگام برخورد با چالش ها و مشکلات از آن ها استفاده کند. در درمان شناختی رفتاری تمرکز بر تجربیات و رفتارهای گذشته نیست. اما این نوع درمان سبب بهبود نشانه های استرس، اضطراب، اختلالات شخصیت و افسردگی می شود. زمانی که این اختلالات درمان و کاهش پیدا کردند، شخص کمتر دچار عصبانیت و پرخاشگری می شود. به همین خاطر می توان گفت درمان شناختی رفتاری برای کسانی که پرخاشگر و عصبانی هستند مفید است.

درمان بین فردی

برخی از افراد به علت پرخاشگری و مشکلات غیر قابل کنترل و شدید قادر نیستند ارتباط مفید با افراد برقرار کنند. استفاده از این نوع روش درمانی به شخص کمک می کند تا با چالش های رابطه ای که احتمال دارد بر خلق و خوی او تأثیر بگذارند مقابله کند. در این نوع درمان به فرد کمک می شود تا بتواند با دیگران ارتباط بهتر و سالم تری برقرار کند و از بروز مشکلاتی مانند افسردگی و بیماری های روانی که باعث ایجاد پرخاشگری در او می شوند دوری کند. آموزش مدیریت زندگی به والدین

والدین نقش اساسی و مهمی در ایجاد پرخاشگری در فرزندان خود دارند. بر همین اساس ممکن است تربیت غلط در دوره کودکی موجب شود که شخص به شدت مضطرب، پرخاشگر و عصبانی شود. به همین خاطر آموزش اصولی والدین در ارتباط با تربیت فرزندان و نحوه برخورد با مشکلات می تواند کمک کند تا رفتارهای پرخاشگرانه در محیط خانواده کاهش پیدا کند. رفتار درمانی دیالکتیکی

این نوع روش درمانی به شما کمک می کند تا مهارت هایی را برای تنظیم احساسات و ایجاد روابط بین فردی تمرین کنید. شما با تمرین این مهارت ها در زندگی می آموزید که چگونه باید رفتارهای خود را کنترل کنید تا دچار عصبانیت و پرخاشگری نشوید. استفاده از داروها

برخی از داروها نظیر داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد روان پریشی می توانند کمک کننده باشند تا نشانه های پرخاشگری در فرد به حداقل برسد. تجویز دارو برای کاهش و کنترل پرخاشگری شدید باید تحت نظر روانپزشک صورت بگیرد و مصرف دارو به طور خودسرانه به هیچ عنوان پیشنهاد نمی شود. برای درمان رفتارهای پرخاشگرانه بزرگسالان در موارد کمی ممکن است فرد دارو مصرف کند. بیشتر اوقات با آموزش تکنیک های کنترل و مدیریت احساسات می توان پرخاشگری را در فرد پرخاشگر به طور دقیق کنترل و مدیریت کرد.

امیدواریم از مطالعه این مطلب نهایت استفاده را برده باشید. در پایان پیشنهاد می کنیم مقالات پرخاشگری نوجوانان، تأثیر پرخاشگری والدین بر کودک و غلبه بر خشم را نیز مطالعه فرمایید.

منبع : آرگا برچسب :