مصطفی اقلیما  / رئیس انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران

 

آرمان امروز : مردم این روزها بیش از هر زمان دیگر امیدوارند با فعالیت رای اعتماد دولت جدید و نگاه نو «برای ایران»، با پربرکتی و گشایشی نو در امور اقتصادی و سیاسی کشور و تحولات جدید در این مرز و بوم همراه باشد. اکثریت نخبگان و صاحبان وجدان، به‌خوبی با حجم انبوه کاستی‌های کشور آشنا بوده و قطعا توقع عصای سامری و معجزه‌گری از دولت آینده ندارند. در این مجال کوتاه، توجه جناب رئیس جمهور محترم آینده که نام یکی از آنها [مسعود پزشکیان یا سعید جلیلی] از صندوق رای بیرون می‌آید به‌طور دقیق وجدی به‌نکاتی زیر جلب می‌کنم: الف: رئیس جمهوری که براساس رای و نظر مستقیم مردم ایران زمین انتخاب می‌شود (نه براساس رای اقلیت‌ها)، آخرین خاکریز امید برای مردمی است که یک سوم آنها زیر خط فقر قرار دارند و هر روز جمعیت میلیونی از کشور عزیزمان به زیر این خط سقوط می‌کنند، یعنی فقط به درآمد بخور و نمیر زنده‌اند که هر روز به‌دست آوردن آن نیز سخت‌تر از روز گذشته می‌شود. این مردم در کمبود غذایی گرفتارشده‌اند، یعنی نه میوه‌جات و نه ویتامین‌ها و پروتین‌ها لازم به آنها می‌رسد و خرید یک کیلو گوشت و یک مرغ برای میلیون‌ها خانوار به یک آرزوی خوشایند تبدیل شده است. به‌علت کمبود‌های مواد اساسی، شدت انواع بیماری‌های گوارشی، خونی واستخوانی می‌تواند در آینده‌ای نزدیک بسیار نگران کننده باشد و این موضوع هزینه‌های هنگفتی را بر روی نظام سلامت کشور می‌گذارد که بیش از هزینه‌های واردات و فراوانی این محصولات است.

ب: گرانی کمر‌شکن مسکن، قشر باز‌نشسته و حقوق بگیران زیر ۱۰ ملیون تومان را به حاشیه شهرها رانده، به‌نحوی که در آن زیست بوم‌ها انواع آسیب‌های اجتماعی و بیماری‌های جسمی، روحی و تقابل فرهنگی در انتظار‌شان است. خانواده‌های بی‌سرپرست، بدسرپرست و زن سرپرست در طیف گسترده فوق قرار دارند. ج: کودکان کار، زباله گردها، معتادان و کارتن‌خواب‌ها نیز در برنامه‌های اجتماعی و حمایتی دولت چهاردهم جایی دارند؟.‌ در این میان آنچه که مسلم است، مردم خسته از وعده‌ها و قول‌ها روسای جمهور و مسئولان گذشته هستند و به دستان گره گشای شما خیره شده‌اند. صد البته، مردم منتظر معجزه نیستند و به‌خوبی می‌دانند که حل این همه مشکل نیاز به زمان داشته و باید با منطق و حوصله منتظر گشایش باشند. هر چند که دشمن به هر شیوه‌ای می‌خواهد مردم را ناامید کند. به لطف خداوند و باتلاش‌های مجدانه دولت آینده (چهاردهم) کاستی‌ها وکمبودها به‌تدریج جبران شود. کارشناسان و تحلیل‌گران به‌خوبی می‌دانند که یکی از علل آزردگی مردم و کاهش اعتماد و مشارکت‌های سیاسی و اجتماعی، همانا قول‌ها و وعده‌های دور از واقع و بعید العمل بوده و جامعه از حرف‌ها خسته و در انتظار ملاحظه عمل هستند. بی‌شک از این رهگذر هم اعتماد ملی ترمیم گردد و در راستای احیا و تقویت سرمایه‌های اجتماعی حرکت شود.