محمد زاهدی اصل / استاد مددکاری اجتماعی

 

آرمان امروز : کشور ما در شرایط مهم و نیاز به همدلی، رفاقت و آرامش در میان مسئولان و رسانه‌ها دارد، اما متأسفانه مطلبی که در روزنامه «آرمان امروز» منتشر شد، به شکل عجیبی مورد عتاب و خطاب از سوی افرادی که خود را کارشناس می‌دانند، قرار گرفت یا در رسانه‌های همسو و غیر همسو به اشکال مختلف نیت خوانی شد. همکاران عزیز ما در رسانه‌ها باید حواسشان را بیشتر جمع کنند که وقتی مصاحبه یا مقاله‌ای از سوی یک کارشناس منتشر می‌شود، معلوم نیست که نظر‌ ایشان برداشت منفی از این ماجرا بوده یا مثبت. اینکه ما بخواهیم موضوعی را از کشوری مثل شوروی سابق یا شخص گورباچوف به جامعه فعلی خود و رئیس جمهور فعلی خود القا کنیم، این نیت خوانی‌ها اصلاً به صلاح آینده و دولت جدید نیست و می‌تواند آسیب‌زا باشد. این سو برداشت‌ها و سو تفسیر‌ها از طرف همکاران مطبوعاتی و رسانه‌ای نیز در شرایطی که ایران ما نیاز به همدلی، تفاهم، آرامش، امنیت روانی و اجتماعی دارد، می‌تواند فضای روانی را ملتهب و کار رئیس جمهور منتخب را دشوار کند. تفاوتی ندارد این موضوع در رسانه‌های رسمی صورت بگیرد یا مجازی که توسط طیف‌های همچون اصلاح طلبان، اصولگرا‌ها، تندرو یا میانه‌رو‌ها اداره می شود، چون ثمره‌ای به جز آشفته کردن فضای روانی کشور به واسطه برداشتهای یک طرفه ندارد. بی‌شک مصداق نیت خوانی است که من یا دیگر دوستان بخواهیم اقدامات مخرب فرد دیگری را به رئیس جمهور منتخب بچسبانیم؟ آیا همان فرد اقدامات مؤثر دیگری نداشته؟ که ما می‌خواهیم فضا را اینگونه ملتهب کنیم یا به دنبال نیت‌های خود هستیم؟ در مطلب روزنامه آرمان امروز به صراحت به این موضوع اشاره شد که پزشکیان نه گورباچوف است، نه خاتمی، نه روحانی و نه فرد دیگری و «پزشکیان»، پزشکیان است و او به وسط میدان آمده تا با صداقت و صراحت یک تحولات جدی در عرصه‌های مختلف ایجاد نماید.

اگر مطلبی در یک رسانه (تفاوتی ندارد کدام رسانه باشد) منتشر می‌شود و می‌تواند تفسیر‌های مختلفی داشته باشد، ما نباید آن را ابزاری برای تخریب همکاران و افرادی غیر همسو (در تفکر) قرار دهیم و این موضوع باعث برهم زدن آرامش کشور خواهد شد. شما وقتی به صنوف مختلف مثلاً رانندگان کامیون نگاه می‌کنید می‌بینید که آن‌ها چطور پشت سر هم هستند و مطالبه‌گری صنفی و حمایت از یکدیگر دارند، اما در صنوفی مثلاً مطبوعات یا فضا‌های مشابه، کمتر این موضوعات را مشاهده می‌کنیم. حتی اگر یک هم‌صنفی ما دچار اشتباه شد، باید از دری وارد شویم که به نوعی خصومت و تخریب تلقی نشود. ما در شرایط حساسی به سر می‌بریم و باید مطبوعات و افرادی که خود را منتسب به پزشکیان و دولت او می‌دانند، دقت لازم را داشته باشند چون یک توئیت می تواند جنبه های مختلف روانی را در کشور رقم بزند. هر کارشناسی می‌تواند در فضای آزاد نظر خود را در رسانه‌ها اعلام کند و ممکن است نظر وی خطا باشد یا ما دیدگاه او را نپسندیم، اما اگر همان رسانه نظر آن کارشناس را منعکس نکند، همان رسانه محکوم به سانسور یا خود سانسوری نزد افکار عمومی می‌شود. لذا تقاضا دارم که در شرایط فعلی کشور، رسانه‌ها و افرادی که خود را نزدیک به آقای پزشکیان می‌دانند یا ‌ایشان را نقد می‌کنند، توجه داشته باشند، نیاز امروز کشور همدلی و رفاقت است و حتی اگر رسانه‌ای به اشتباه خطایی را مرتکب شد، ما باید به نوعی به آن کمک کنیم که این موضوع گسترش پیدا نکند و این به سود دولتی است که می‌خواهد در فضای کشور تحول مثبت ایجاد کند.