دکتر راشد جعفر کلوری

 

آرمان امروز : انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری در شرایطی برگزار شد که علیرغم تبلیغات مستمر رسانه ملی، فضای مجازی و تبلیغات کاندیداها در شهرها و روستاهای کشور، مورد استقبال چندانی از سوی برخی از اقشار مردم قرار نگرفت و برخلاف دوره سیزدهم که با مشارکت ۴۸ درصدی مردم مواجه شد متاسفانه در این دوره حدود ۶۰ درصد افراد حائز شرایط پای صندوق های رای حاضر نشدند.
عدم مشارکت مردم در این انتخابات تا حدودی مشابه مشارکت در انتخابات مجلس شورای اسلامی سال گذشته بود اما با این تفاوت که اگر چهره شاخصی چون جناب آقای دکتر پزشکیان در آن حضور نداشت بی تردید مشارکت بسیار کمتر از این تعداد ۲۴ میلیونی (از ۶۰ میلیون جمعیت حائز شرایط) پای صندوق‌های رای می آمدند.
به اذعان تمام منتقدان منصف و اصولگرایان واقع گرا دکتر پزشکیان به دلیل ویژگی های شخصیتی، شعارها و برنامه ها و سوابق درخشان و نحوه حضور در برابر رسانه ها، صداقت و سلامت در گفتار، ادب و احترامی که برای رقبا قائل بود و همچنین تسلط بالایی که بر آیات قرآن و مفاهیم آن و متون عربی نهج‌البلاغه و بکارگیری به جا و شایسته خطبه ها و پندهای آن در حین مصاحبه ها و مناظره ها داشتند و در عین حال سفرهای استانی و جذب اقشار قهر کننده و فراموش شدگان داشت توانست میزان مشارکت در انتخابات ریاست جمهوری را در حد زیادی بالا ببرد.
بر همگان واضح و مبرهن شد که جمع زیادی از قهر کنندگان با صندوق‌های رای فقط به خاطر دکتر پزشکیان و برای حمایت از او در انتخابات شرکت کردند و اگر نبود قطعا میزان مشارکت بسیار تنزل پیدا می کرد.
نگرش جامع و همه جانبه، توجه به اقلیت ها، اقوام، اقشار ضعیف و تحت فشار جامعه، معترضان به وضع موجود، خانواده های زندانیان سیاسی، جوانان، دختران و زنان کم حجاب و بد حجاب، کارگران، معلمان، نیروهای نظامی، بازنشستگان، اصلاح طلبان افراطی، شخصیت های سیاسی تاثیرگذار منتقد، روحانیت معترض، سیاسیون و روشنفکرهای مخالف و بسیاری از اقشار هنرمندان و ورزشکاران معترض به اوضاع سیاسی و اقتصادی جامعه، هنرمندان زیرزمینی و … موجب گردید تنور مناظره ها و انتخابات داغ تر شود و نظام حداکثر با هشت درصد اُفت در مشارکت، مواجه شود. بی تردید اگر آقای دکتر پزشکیان با مجموعه ای از رفتارها، گفتارها، موضع گیری ها و تحلیل های متفاوت، به ویژه در برخی از مواقع برخلاف تشریفات مناظره، استفاده از ادبیات کوچه بازاری به دردها و مشکلات عینی و واقعی که مردم با آن دست و پنجه نرم می کنند اقدام نمی کرد قطعا میزان مشارکت ها چندان بالا نمی آمد. دکتر پزشکیان نه تنها در مناظره ها مجبور بود از برنامه ها و کارنامه های خود مثل بقیه رقبا دفاع کند بلکه بالاجبار پاسخگوی عملکرد دولتهای اصلاحات، اعتدال و وزرای آنها و همه همراهانی که در ستادش حضور پیدا کرده بودند هم بود. رقبا با اینکه از پاکی، خلوص، مشی و مرام و کارنامه او واقعا” لکه خاکستری هم نمی توانستند پیدا کنند اما به دولت‌های حامی و اعضای ستاد انتخاباتی اش چنان حمله ور می شدند که واقعا گاهی از مرز انصاف و جوانمردی خارج می شدند و جالب است که اینگونه هجمه ها نه تنها موجب دفع آن در بین آحاد جامعه نشد بلکه او را به تنهایی برنده میدان مبارزه با چهار رقیب اصولگرای ریشه دار و توانمند نمود. حال در شرایطی که ایشان بسیاری از قهر کنندگان با صندوق‌های رای را به شعبه های اخذ رأی کشانده و با مشارکت بیشتر مردم ،از آبرو، کیان و مشروعیت نظام به تنهایی دفاع جانانه نمود، لازم است به پاس قدردانی از چنین شخصیت مومن و تاثیرگذاری، جناح رقیب به شرط انصاف از تخریب، تخفیف و تضعیف شخصیت وارسته ایشان دست بردارند و دانسته های قرآنی و نهج البلاغه ایشان را لااقل مورد طعن و سرزنش قرار ندهند که معصیتی نابخشودنی است.
بلاشک اگر ایشان با جذب حداکثری افراد قهر کننده از نظام، رئیس جمهور منتخب مردم ایران شود آن وقت فرصتی برای عذرخواهی و پوزش باقی نمی ماند.
آیا هیچ تامل کرده ایم که چرا رسانه ها و شبکه های معاند تا این اندازه از پیروزی او بیم دارند؟
آیا واقعا جای افتخار ندارد شخصیتی که زندگی اش را به تاسی از زندگی مولای متقیان ترسیم و تدوین کرده است و جز کلام نورانی وحی و بیانات گهربار امام علی(ع) سخن دیگری بر زبان نمی راند و راه و سیره مولا در زندگی اش ساری و جاری بوده و آمده است که منویات رهبری معظم را در محدوده قوانین کشور با کمک کارشناسان و نخبگان داخلی و خارجی عملیاتی نماید و با آشتی با همه کشورهایی که سال‌ها مورد قهر و عتاب حاکمان ما قرار گرفته اند، او را ارج نهیم و بر صدر بنشانیم و برای وفاق ملی و انسجام اجتماعی کشور.
دوام و استحکام و استمرار نظام مقدس جمهوری اسلامی از توانمندی های او نهایت استفاده را ببریم؟