امیر دبیری مهر

آرمان امروز : نتیجه انتخابات ریاست جمهوری ایران اعلام و ناظران با شوک کاهش مشارکت به ۴۰درصد  واجدین شرایط مواجه شدند. از حدود ۶۲ میلیون ایرانی واجد  شرایط رای دادن فقط ۲۵ میلیون در انتخابات ریاست جمهوری هشتم تیرماه شرکت کردند و در واقع با وجود فراهم شدن حداقلی از امکان مشارکت سیاسی و گرم شدن نسبی رقابتها در روزهای منتهی به انتخابات ؛  ۶۰ درصد از واجدین  شرایط یعنی ۳۵ میلیون نفر حاضر نشدند در این عرصه مشارکت سیاسی واردشوندکه دلایل آن عمدتا به اعتراضات اجتماعی سال ۱۴۰۱ باز می گردد. در نتیجه مسعود پزشکیان و سعید جلیلی هر کدام با حدود ۱۰ میلیون رای راهی مرحله دوم انتخابات شدند که در ۱۵ تیرماه برگزار خواهدشد. در اخرین تحلیلی که نوشتم تاکید کرده بودم که در این انتخابات رقابت اصلی بین نامزدها نیست بلکه بین دو گروه در  جامعه ایرانی است که خواهان تغییرات و اصلاح  سیاست ها هستند . گروه اول که حضور پزشکیان را فرصتی برای تغییرات هر چند اندک می داندکه خودم در این دسته هستم و گروه دوم حضور پزشکیان را برای تغییرات مورد نیاز کافی نمی داند و حاضر به رای دادن نیست . این گروه دوم در مرحله اول حاضر به مشارکت نشد و همانطور که پیش بینی می شد کار به مرحله دوم کشید و اگر همین بی تفاوتی و رفتار انتخاباتی خود را در هفته پیش رو ادامه دهد می تواند به شکست  پزشکیان در جمعه اینده منجر شود.
نتایج حاصله از مرحله اول انتخابات نشان می دهد پایگاه اجتماعی اصولگرایان نسبت به گذشته کاهش داشته و حداکثر ۱۴ میلیون نفر است یعنی حدود ۲۲درصد واجدین شرایط . اما پایگاه رای اجتماعی اصلاح طلبان که حامی پزشکیان هستند حداقل ۱۰ میلیون و حداکثر ۲۰ میلیون نفر است که در مرحله اول نصف آنها با تردید در اثر گذار بودن رای خود از رای دادن پرهیز کردند و اگر فقط ۶ میلیون از این ۱۰ میلیون وارد در انتخابات شرکت می کرد پزشکیان در دور اول انتخاب شده بود. در هفته پیش رو اصولگرایان کار مهمی در پیش ندارند از حداکثر سبد رای خود استفاده کرده اند و امکان افزایش آن نیست اما اصلاح طلبان حامی پزشکیان کار سختی در پیش دارند و اینکه بتوانند جامعه خاموش خواهان تغییر را بیدار کنند و ارای انها را به سبد رای پزشکیان بریزند ‌تنها افزایش ۱۰ درصد
واجدین شرایط یعنی ۶ میلیون رای پزشکیان را با رای قاطع وارد کاخ ریاست جمهوری خواهد کرد.
نکته مهم دیگر در مرحله اول انتخابات رای ۳ میلیونی به محمد باقر قالیباف بود که چندان با پیش بینی ها سازگار نبود و او را از صحنه رقابتها حذف و مجددا به صندلی ریاست مجلس بازگرداند.مساله این است که ایا سبد رای قالیباف به سبد رای جلیلی خواهد رفت یا نه ؟ به دو دلیل پاسخ من منفی است اولا
بخشی از بدنه رای دهنده به قالیباف گرایش های اصلاح طلبانه دارد و انتخاب انها  در بین دوگانه جلیلی – پزشکیان حتما پزشکیان یا رای سفید خواهد بود. همچنین برخی از نیروهای فعال در ستاد قالیباف بخاطر امتناع جلیلی از اجماع و تفاوق با قالیباف در مرحله اول از او دلخور و ناراحت هستند وحاضر نیستند به او رای دهند . همین اتفاق در انتخابات سال ۱۳۹۲ هم رخ داد و منجر به پیروزی روحانی شد.
بنا براین می توان گفت انتخاب رییس جمهور بعدی ایران از بین پزشکیان و جلیلی تابع مستقیمی است از اینکه طبقه متوسط و آرای خاموش خواهان تغییر،  وارد صحنه رای دادن خواهند شد یا نه ؟ در صورت ورود اینها قطعا پزشکیان رییس جمهوری بعدی خواهد بود و در صورت تکرار رفتار انتخاباتی در دور اول این سعید جلیلی است که راهی ساختمان ریاست جمهوری می شود.