آرمان ملی- بیتا ناصر: برخی معتقدند پایان‌بندی، مهم ترین بخش یک اثر داستانی است؛ زیرا باید ذهن مخاطب را بعد از یک همراهی نسبتا طولانی، به موقعیتی منطقی و قابل درک برساند. برخی اما معتقدند مخاطب نیز در پایان‌بندی و برداشت نهایی از اثر،‌ سهم دارد و نباید با اتکا به قطعیت، راه بر آزاد‌اندیشی مخاطبان بست. مهدی عبدالله‌پور، نویسنده و منتقد ادبی معتقد است اگرچه حتی در پایان‌بندی‌های باز نیز، این نویسنده است که مخاطب را در معرض انتخاب‌های از پیش تعیین‌شده قرار می‌دهد، اما درواقع «هر داستانی، ظرفیتِ ساختاری و فرمیِ خودش را دارد و هدف نویسنده هم باتوجه به طیف مخاطبی که درنظر می‌گیرد، بسیار مطرح است». او البته نقش عامل «تضاد» را در شکل‌گیری پایان‌بندی‌های موفق، بسیار پررنگ می‌داند؛ چیزی که یک اثر داستانی را غیرقابل پیش‌بینی می‌کند و مخاطب را به تعجب وا می‌دارد...