وزیر ارشاد و معاونانش باید پای تماشای تئاتر‌های بنشینند که جوان‌ها بازی یا کارگردانی می‌کنند. نباید سیاست‌های ارشاد به سمتی برود که اگر یک اجرا حاوی نقد‌های اجتماعی و سیاسی بود زیر ضرب باشد و اگر یک اجرا حاوی این موارد نبود، اما سخیف بود به راحتی و بدون هیچگونه فشاری اجرا شود. من شرمنده ام. من پیر، شرمنده جوانان هستم. جوانانی که پیشرو هستند و حتی به من درس می‌دهند. ما باید فضایی هنری فراهم کنیم که بچه هایمان به لحاظ روحی و جسمی اقناع شوند. وقتی چنین فضایی وجود ندارد، قطعا فضا‌های زرد و کثیف متولد می‌شود. شورا‌های بازبینی به جای این که فقط بازبینی کننده باشند باید راهنمایی کننده باشند.