به گزارش آسیانیوز؛  گروهی از یادگیرندگان نیازمند آن هستند که به آن‌ها گفته شود چه بکنند، و کجا، کی و چه وقت کاری را انجام دهند و گروهی دیگر علاقه دارند که کار را خود به عهده بگیرند، مدیریت کنند و به نتیجه برسند. براساس این شواهد، افراد در چگونگی برخورد با یک تکلیف، متفاوت عمل می‏کنند، ولی این موضوع ناشی از سطح بهره‏ هوشی یا الگوهای توانایی بخصوصی در آن‌ها نیست، بلکه بیشتر به شیوه‏های ترجیحی مربوط است که افراد گوناگون برای پردازش و سازمان‌دهی اطلاعات و نشان دادن واکنش به محرکات محیطی به کار می‏گیرند.

سبک‏های یادگیری، زیرمجموعه‏ای‏ از طیف وسیعی از تفاوت‏های فردی می‏‏‏باشند که بر فرآیندهای مختلف آموزشی مثل یادگیری زبان دوم اثرگذار هستند. سن، استعداد، انگیزه، هوش، حساسیت و شرایط فرهنگی و اجتماعی از جمله موارد تأثیرگذار بر افراد جهت یادگیری بیشتر و بهتر می‏‏‏باشند.

باید توجه داشت سبک یادگیری با مفاهیمی مانند "شخصیت"، "راهبردهای یادگیری" و "تکنیک‏ها" مغایرت دارد. اگر ما این مفاهیم را بر روی یک خط عمودی قرار دهیم، شخصیت در بالاترین بخش خط قرار می‏‏‏گیرد زیرا تمامی این مفاهیم براساس شخصیت و ساختار فردی ما تعریف می‏‏‏شوند. کمی پایین‏تر، می‏‏‏توانیم سبک‏های یادگیری را قرار دهیم؛ زیرا مطلبی است که ما براساس تجربه دریافته‏ایم و به آن وفادار هستیم. سبک یادگیری ما برآیندی از عوامل مختلف است و علت وفاداری ما به آن، اثربخشی و بازدهی مناسب برای ما می‏‏‏باشد. بعد از سبک یادگیری، راهبردهای یادگیری بر روی این خط قرار می‏‏‏گیرد. این راهبردها سبب می‏‏‏شوند تا یادگیری ما سریع‌تر، بهتر و اثربخش‏تر شود. در پایان تکنیک‏های یادگیری قرار دارد. این تکنیک‏ها، رفتارهای ثابتی هستند که به ازای پذیرش یک راهبرد خاص حاصل می‏‏‏شوند. موقعی که از بالای خط به پایین آن حرکت می‏‏‏کنیم، یعنی داریم از عام به خاص، پایدار به ناپایدار و تغییرپذیری کمتر به تغییرپذیری بیشتر حرکت می‏‏‏کنیم.

ما خواهان تغییر شخصیت یادگیرندگان نیستیم. بلکه می‏‏‏خواهیم راهکارهای مناسب برای یادگیری براساس ویژگی‌های شخصیتی فرد ارائه کنیم. دانستن اینکه هر کسی چه سبک یادگیری دارد، برنامه‌ریزان آموزشی را قادر می‏سازد که با دید عمیق‌تری به حوزه‏ کاری خود بنگرند. علاوه بر این، مدیران، معلمان و مشاورین را قادر می‏سازد که انسجام بهتری به فعالیت‏های درون کلاسی بدهند. البته فرد هم با دانستن سبک یادگیری‌اش قطعا عملکرد پویاتری را تجربه خواهد کرد.
حال بیاییم با هم ببینیم سبک یادگیری شما چیست.

سبک یادگیری شنیداری

۱- آهنگ و لحن صدا را به خوبی تشخیص می‏دهد.

۲- به سخنرانی خوب گوش می‏دهد و از این طریق یاد می‏گیرد.

۳- برای به خاطرسپاری اطلاعات آن‌ها را با صداهای ویژه درهم می ‏آمیزد.

۴- ترجیح می‏دهد مطالب را با صدای بلند بخواند.

۵- در محیط‏‌های شلوغ و پر سر و صدا تمرکز خود را از دست می‏دهد.

۶- برای به خاطرسپاری مطالب درسی، روخوانی مکرر با صدای بلند را انتخاب می‏کند.

۷- تمایل دارد با اصوات و موسیقی سر و کار داشته باشد.

۸- به جای یادداشت‌برداری برای یادگیری بیشتر، به حفظ صوت تأکید دارد.

سبک یادگیری دیداری

۱- با مشاهده و ترکیب تصاویر با اطلاعات، مطالب را به خاطر می‏‌سپارد.

۲- از تصویر، نقشه و علائم گرافیکی برای برقرار ارتباط و سازمان‌دهی اطلاعات استفاده می‏‌کند.

۳- معمولاً برای به‌خاطرسپاری یک مطلب چشمان خود را برای تجسم ذهنی آن می‌‏بندد.

۴- در تجسم اشیا، طرح‏‌ها و نتایج در ذهن خود تواناست.

۵- تمایل به یادداشت‌برداری مفصل با جزئیات فراوان دارد.

۶- جلوه‌‏های تصویری و کتاب‌های مصور، او را جذب می‏کند.

۷- برای برجسته‌سازی نکات کلیدی از ماژیک ‏هایی با رنگ ‏های درخشان استفاده می‏کند.

۸- در کلاس دوست دارد در ردیف‌‏های جلو بنشیند و از نزدیک شاهد همه چیز باشد.

سبک یادگیری حسی-حرکتی

۱- برای یادگیری و به‌خاطرسپاری اطلاعات از جسم خود و حس لامسه بهره می‏ گیرد.

۲- به فعالیت بدنی و ورزش علاقه‌مند است.

۳- در برقراری ارتباط و گفت و گو، مکرراً دست‏های خود را تکان داده و از حرکت‌‏های بدنی استفاده می‏کند.

۴- از اینکه برای مدتی در جایی آرام و ساکن باشد، بیزار است.

۵- برای یادگیری به تحرک و تمرین‏های عملی نیازمند است.

۶- هنگام مرور مطالب درسی پیوسته راه می‏رود و موضوعات درسی را با صدای بلند تکرار می‌‏کند.

۷- سفر، جست و جو و کند و کاو را بر خواندن و مطالعه ترجیح می‌‏دهد.

۸- به نمایش و ایفای نقش علاقه دارد.