به جای سوء‌ظن‌ها می‌توان خوش‌بینانه نگریست و [به نسبت] رقابتی شدن انتخابات را فرصتی برای اصلاح روندها و رویه‌ها خصوصا جای‌گزینی نیروهای مجرب به جای برخی «کودک/مدیر‌»ها دانست که در سال‌های اخیر سطح مدیریت را نازل کرده و پنداشته‌اند یک کت چهارخانه و دگمه‌های بسته و چهارتا جملۀ تکراری و جمله سازی با دو کلمه «فرصت» و «ظرفیت و نتراشیدن ریش و تظاهر در مناسبت‌ها کفایت می‌کند!