در یک دهۀ گذشته، خودیاری فلسفی رشد چشم‌گیری داشته و بسیاری از اساتید دانشگاه سعی کرده‌اند با الهام از رواقیون و ارسطو و نیچه راه‌و‌رسم زندگی خوب را به ما بیاموزند. اما منتقدانِ خودیاری این کارها را سطحی می‌دانند: آن‌ها می‌گویند خودیاری از نظر سیاسی ابلهانه است، کارکرد اجتماعیِ آن سرپوش‌گذاشتن بر بی‌عدالتی است، از لحاظ نظری چیزی جز فریب‌کاری نیست و نبودِ آن بی‌شک به‌سود فلسفه است.