خاطرات هاشمی رفسنجانی از لحظه ترور در سه‌شنبه‌۱۲ بهمن ۱۳۷۲: اول خیال کردم لامپ‌های برق ترکیده، ولی شعار‌های مردم و فریاد‌های مرگ‌بر منافق و اجتماع مردم در ضلع غربی مرقد، روشن کرد که گلوله شلیک شده، ولی من تعادل را حفظ کردم و به صحبت ادامه دادم. آقای محمود مرتضایی‌فر وزیر شعار خواست توضیح بدهد نگذاشتم. احمد آقا هم از پشت پرده آمد و تا آخر صحبت کنار من ایستاد. خوشبختانه خونسردی خود را به خوبی حفظ کردم و به طور عادی سخنرانی را در حد معمول به پایان بردم.  به دفترم آمدم‌ رهبری با دلهره، تلفنی احوالپرسی کردند.