اسید همه چیزش را ویران کرده است؛ دیگر اثری از گونه‌های سرخ و کشیدگی ظریف استخوان صورتش نیست. حالا 40 روز و اندی است که بدون هیچ میلی برای صحبت‌کردن، تنها گوشه‌ای می‌نشیند و از بین بخیه‌های چشمانش قطره‌های اشک سرازیر می‌شود. بارها لحظه اسیدپاشی را مرور کرده؛ «اول فکر کردم کسی قصد شوخی دارد و روی من آب می‌ریزد، اما دفعه دوم که اسید را روی صورت و بدنم ریخت سوزشش بیشتر و بیشتر شد...».