در حالی که 50‌درصد کل بیکاران کشور دچار پدیده بیکاری طولانی‌‌‌مدت هستند، بخش صنعت از جذب نیروی کار کافی ناتوان است. شواهد مختلف نشان می‌دهد به‌رغم شروع دوره احیای بازار کار ایران که در دو سال 1400 و 1401 به جذب بیش از 450هزار نفر در مشاغل مختلف اقتصاد ایران منجر شد، بازار کار ایران از مشکلات بسیاری رنج می‌‌‌برد که لاینحل باقی مانده‌‌‌اند. برای نمونه شکاف جدی میان تقاضای نیروی کار ساده و فاقد مهارت همزمان با افزایش چشمگیر عرضه نیروی کار تحصیل‌‌‌کرده موجب شده تا بیکاری در میان جوانان و فارغ‌‌‌التحصیلان به اوج برسد. در عین حال مساله نرخ مشارکت پایین زنان موجب شده تا اقتصاد ایران عملا تنها با یک موتور به کار خود ادامه دهد و از موهبت خلاقیت و توانمندی نیمی از جمعیت خود محروم باشد. شواهد آمارهای رسمی از جمله گزارش اتاق بازرگانی ایران با عنوان «تحلیل وضعیت بازار کار» که در مهر 1402 نوشته شده، تاثیر بلندمدت متغیرهایی نظیر تحریم و کرونا بر اقتصاد ایران را به‌خوبی نشان داده و از مکانیزم عمل بازار کار طی حدود دودهه فراز و فرود، رونمایی می‌کند.