در میان انبوه شعله‏‏‌های لرزان مشعل‏‏‌ها، صدها چهره غم‏‏‌زده و ماتم‏‏‌زده، گویی در سوگ 124سال خاطره و تلاش، به نظاره‏‏‌ آخرین محصول کارخانه‏‏‌ای در دوسلدورف ایستاده بودند. لوله فولادی درخشان، آخرین بازمانده حیات این غول صنعتی، در حال صیقل یافتن روی نورد بود. گویی با هر چرخش نورد، تار و پود تاریخ این کارخانه نیز درهم می‏‏‌پیچید و به خاموشی‌ می‌گرایید. این مراسم، پایانی بود بر 124سال فعالیت کارخانه‏‏‌ای که در اوج صنعتی‏‏‌شدن آلمان آغاز به‏‏‌کار کرده بود؛ کارخانه‏‏‌ای که از دو جنگ جهانی جان سالم به در برده بود، اما در نهایت در برابر توفان سهمگین بحران انرژی، زانو زد و تسلیم شد.