مهاجرت نخبگان از کشورها به منزله خروج سرمایه انسانی از آن کشورهاست. خیلی از کشورهای در حال توسعه به دلایل متعدد با مهاجرت نخبگان خود مواجه هستند؛ نخبگانی که به دنبال وضعیت اقتصادی، اجتماعی و رفاهی بهتر به کشورهای توسعه‌یافته می‌‌‌روند. در سال‌های گذشته نرخ مهاجرت نخبگان ایرانی در مجموع افزایش پیدا کرده است و بسیاری از متخصصان، دانشجویان، صاحبان کسب‌وکارها و مشاغل به مهاجرت از کشور فکر می‌کنند. نرخ مهاجرت شاغلان بهداشت و درمان نیز از ایران بیشتر شده است که می‌‌‌تواند برای آینده دور و نزدیک نگران‌‌‌کننده باشد. مهاجرت نخبگان درمانی، باعث کمبود ارائه خدمت و ضعف سیستم درمانی کشور می‌شود. مهاجرت این نخبگان، توامان مزایا و معایبی دارد که «باشگاه اقتصاددانان» سعی کرده است در این پرونده به برخی از آنها و نیز اثرات این مهاجرت‌‌‌ها بپردازد.