به‌منظور فهم اینکه چین چه مسیری را در پیش‌‌‌رو دارد، باید به ریشه‌‌‌های نظم مستقر در چین و ریتم اقتصادی این کشور در سال‌های اخیر مراجعه کرد؛ ریتمی که بعضا آن را سرمایه‌‌‌داری تنظیم‌‌‌شده می‌‌‌نامند، اما خود چینی‌ها از آن با عنوان «سوسیالیسم بازار» یاد می‌کنند و به مدد آن موفق به کسب رکوردهای جدیدی در زمینه صادرات صنعتی، جذب سرمایه‌گذاری خارجی و ثبت اختراع شدند. با این‌حال ادامه این رویکرد با چالش‌‌‌های بسیاری روبه‌روست. برای نمونه تنش در دریای چین و تسلط بر تایوان می‌‌‌تواند پایانی تلخ بر توسعه اقتصادی چین باشد. البته سه یادداشت پرونده امروز «باشگاه اقتصاددانان» با یادآوری جهت‌‌‌گیری‌‌‌های راهبردی چین در بخش انرژی، صنعت و فناوری، تصویری جالب از آتیه تولید در این کشور ارائه می‌دهند. نکته کلیدی پرونده این است که چین امروز را انتخاب یک راهبرد کلان ساخت و آن چیزی جز «رشد سریع اقتصادی» از مسیر تجارت آزاد و رشد تولید صنعتی نبود؛ راهبردی که می‌‌‌تواند درسی بزرگ برای اقتصادهای در حال توسعه و کشورهایی نظیر ایران باشد.