برای توضیح ظهور قطر، محققان بر استفاده از ابزارهایی مانند رسانه‌ها، ورزش، سازمان‌های خیریه و «ارتباط با جنبش‌های خاص در جهان عرب، به‌ویژه اسلام سیاسی تاکید می‌کنند و وقتی از اسلام سیاسی صحبت می‌کنیم، به‌ویژه درباره اخوان المسلمین در مصر سخن می‌گوییم.» فریر اشاره می‌کند که قطر ابتدا از میانجی‌گری استفاده کرد و «[...] اساسا روی یک نیروی ایدئولوژیک شرط‌بندی کردند […] و بخشی دیگر از قدرت آنها به‌عنوان یک دولت کوچک الجزیره […] بود.» درعین‌حال، مدیرکل سابق الجزیره «وضاح خنفر» اشاره می‌کند که «قطر به‌عنوان یک رژیم هیچ ارتباطی با اسلام سیاسی ندارد»، زیرا رهبرانش اعضای شناخته‌شده هیچ گروه اسلام‌گرایی نیستند و آنها به‌جای ایجاد سازمانی خاص با گروه‌های موجود کار می‌کنند.