زمستان امسال همان‌طور که پیش‌بینی می‌‌شد برای بخشی از صنایع پرمصرف همراه با اعمال محدودیت‌های تخصیص سوخت بود؛ چرا که دولت باید ابتدا گاز را در اختیار اولویت‌‌های اصلی قرار می‌‌داد؛ به این ترتیب نیروگاه‌‌های فسیلی بزرگی که دوره اورهال خود را طی کرده بودند، به عنوان اصلی‌‌ترین اولویت، محدودیت گاز را تجربه نکردند و برخی هم از سوخت جایگزین استفاده کردند، اما بخشی از نیروگاه‌‌ها که از قضا راندمان بالاتری داشتند و به دلیل قرار‌گیری در محل مصرف حداقل پرت انرژی را به ثبت می‌‌رساندند، از همان نخستین روزهای آذرماه به طور کامل گازشان قطع شد و تا امروز هم ادامه دارد؛ صحبت از نیروگاه‌‌های کوچک مقیاس است که با سیاست‌‌های حمایتی دولت از حدود یک دهه پیش با سرمایه‌گذاری بخش خصوصی ایجاد شدند اما هیچ گاه جزو اولویت‌‌ها نبوده‌‌اند؛ نشان به آن نشان که حتی سرمایه‌گذاران این نیروگاه‌‌ها معاونت یا سازمانی در وزارت نیرو برای پیگیری مشکلات‌‌شان ندارند.