در ۱۵مارس۱۹۷۵، کیسینجر ایده «صلح واقعی» را با اسد در دمشق در میان گذاشت. تبادل آموزنده است. کیسینجر اعتراف کرد که پس از گفت‌وگو با رابین، برای اولین‌بار می‌توانست ببیند که چگونه صلح می‌تواند به‌دست آید؛ اما به سرعت افزود: «ما هنوز در آن نقطه نیستیم.» اسد با تکرار تعهد خود به صلح پاسخ داد. اسد سوگند خورد که این یک مانور نیست؛ زیرا مردمش در برابر آن ایستادگی نمی‌کنند. او گفت: «ما صلح می‌خواهیم. اعتقاد من این است که به نفع سوریه است. صحبت من از صلح برای مردم ماست، نه برای اسرائیل. صلح سود و دستاورد ما خواهد بود.» این را با اظهارات قبلی اسد در اولین تعاملش با کیسینجر مقایسه کنید که در آن غیبت سوریه در کنفرانس ژنو را توجیه کرد؛ زیرا مردمش مخالف حضور مقام‌های سوری حتی در یک اتاق با همتایان اسرائیلی خود بودند.