تحریم‌هایی که در اوایل سال 2012 علیه ایران اعمال شدند، همزمان دسترسی کشور به سیستم مالی بین‌المللی را به‌شدت محدود کردند. تحریم شدیدی علیه صادرات نفت و پتروشیمی وضع شد و واردات کالاهای واسطه‌ای به کشور محدود شد. این مقاله با استفاده از مدل‌های اقتصاد‌سنجی اثرات کلان و ناهمگون این تحریم‌ها بر اقتصاد ایران و معیشت خانوار ایرانی را مطالعه می‌کند. در این مقاله با استفاده از روش کنترل مصنوعی، نشان داده شده است که تحریم‌ها اثرات ماندگار و قابل‌توجهی بر اقتصاد ایران داشته‌اند. هزینه تحریم‌های اعمال‌شده علیه ایران در چهار سال به حدود 19.1درصد از تولید ناخالص داخلی واقعی رسید. همچنین، برخلاف اهداف اولیه ادعایی تحریم‌ها، بررسی پویایی فقر نشان می‌دهد خانوارهایی که در بخش دولتی کار می‌کنند و خانوارهای تحصیل‌کرده کمترین تاثیر را از تحریم‌ها پذیرفتند، در حالی که تحریم‌ها خانوارهای جوان، بی‌سواد، روستایی، با سرپرست زن یا ساکن مناطق مرزی را به فقر شدیدتر محکوم کرده است.