بررسی روند شاخص کل بورس تهران حاکی از آن است که دو متغیر نرخ بهره بدون ریسک و نرخ دلار نیما، نقش مهمی در توضیح‌‌‌دهندگی نوسانات این متغیر دارند. از یک‌طرف با توجه به صادراتی بودن بخش عمده‌‌‌ای از محصولات صنایع بزرگ بورسی، طبیعتا نرخ تسعیر ارز بر رشد سودآوری این شرکت‌ها تاثیر مستقیم دارد و از طرف دیگر نرخ بهره از طریق تغییر در ارزش تنزیل‌شده سود و P/E سهام شرکت‌ها، اثرگذاری زیادی بر شاخص کل بورس دارد. با این حال طی سال گذشته و در راستای کنترل تورم، از یک‌طرف دلار نیما تنها حدود 10‌درصد افزایش را تجربه کرد و از طرف دیگر به دنبال تشدید سیاست‌‌‌های انقباضی بانک‌مرکزی و همچنین فشار کسری بودجه دولت، نرخ‌های بهره اوراق بدهی و سپرده بانکی افزایش کم‌سابقه‌‌‌ای را تجربه کردند. این وضعیت باعث شد تا بازار سهام محرک چندان قوی برای رشد نداشته باشد و شاخص کل تنها 12‌درصد رشد را تجربه کرد که کمتر از نصف بازدهی دلار و سکه بود. در صورتی که در سال جدید نیز این دو متغیر وضعیتی مشابه سال گذشته داشته باشند، بعید است که بازار سهام بتواند بازدهی بالاتری نسبت به بازارهای موازی کسب کند.