جان مینارد کینز به یادبود درگذشت معلم خویش آلفرد مارشال در یک قرن پیش این‌چنین نوشت؛ «اقتصاددان متبحر باید ترکیبی نادر از انواع استعدادها را داشته‌باشد... او باید ریاضیدان، تاریخدان، سیاستمدار و فیلسوف باشد.» کینز شاید خودش را توصیف می‌کرده است. او علم اقتصاد را علمی پایبند به اخلاق ملاحظه می‌کرد که باید از یک فرهنگ گسترده و متنوع کمک بگیرد، درحالی‌که «دید باز و بدون تعصب نسبت به تصویر دائم متغیر تجربه‏‏‏‏‌ها» را حفظ کند. جهان امروز نیاز فوری به ترکیب نادری دارد که کینز برای یافتن مسیر از میان التهابات ناشی از تغییر اقلیم، هوش مصنوعی، تغییرات جمعیتی، نابرابری اجتماعی و اقتصادی و درگیری‌های ژئوپلیتیک توصیف کرد. با توجه به سرخوردگی روزافزون نسبت به حرفه اقتصاد و فراخوان‏‏‏‏‌ها برای تغییر‌دادن این رشته دانشگاهی تا ارزش‌های فردی و اجتماعی را بهتر بازتاب دهد، نیاز به این ویژگی‏‏‏‏‌ها بیش از هر زمانی احساس می‌شود. تامل و تفکر حرفه‏‏‏‏‌ای گسترده از زمان بحران مالی جهانی سال‌2008 تاکنون بر این تمرکز یافته‌است که چگونه علم اقتصاد به نحو بهتری می‌تواند علوم اجتماعی را یکپارچه کند و مسائل رفاهی و توزیعی را ارتقا بخشد.