کشورها برای عقب‌نماندن از توسعه فناوری‌های مبتنی بر هوش مصنوعی در حال رقابت هستند و سرمایه‌گذاری‌ و قانون‌گذاری‌های جدی در این خصوص انجام داده‌اند؛ اما در ایران نه تنها به‌دلیل تحریم‌ها و کمبودهای زیرساختی نمی‌توان از تمام مزایای این فناوری بهره برد، بلکه سیاستگذار نیز در فراهم‌کردن مقدمات قانونی و فنی توسعه آن هم ضعیف عمل کرده است. گواه آن، اقدامات اخیر دولت در توسعه هوش مصنوعی است که به تدوین سند، تشکیل مرکز ملی و در نهایت سازمان ملی هوش مصنوعی محدود شده است. با این حال کارشناسان و فعالان، این اقدامات دیرهنگام را موثر می‌دانند و در عین حال، نسبت به راه‌اندازی سازمان هوش مصنوعی درخصوص رقابت با بخش خصوصی، موازی‌کاری و فناوری‌زدگی انتقاد دارند و معتقدند که فعالیت این سازمان باید به تسهیل‌گری و ایجاد زیرساخت محدود شود.