مسعود پزشکیان در شرایطی در ایران به عنوان رئیس جمهور نهم برای تشکیل دولت چهاردهم به قدرت رسیده که سیاست خارجی کشور در وضعیت پر از ابهام به سر می‌برد. از یکسو، نظم امنیتی- سیاسی در منطقه بعد از ۷ اکتبر و عملیات طوفان‌الاقصی و همچنین عملیات وعده صادق ایران علیه رژیم صهیونیستی به سرعت در حال تحول و دگرگونی است و آینده نامعین همراه با عدم‌قطعیت‌های زیادی پیش روی منطقه است و از سوی دیگر، سیاست همسایگی که در دولت سیزدهم به خوبی پیش رفت، می‌تواند فرصت‌های جدیدی پیش روی سیاست خارجی کشور قرار دهد. در این میان، باید به یک چالش پرمخاطره مهم اشاره کرد و آن هم برجام و پرونده هسته‌ای است. پرونده‌ای که می‌توان گفت سیاست خارجی کشور در دو دهه گذشته به آن گره خورده و اکنون با نزدیک شدن به اکتبر ۲۰۲۵ و بند غروب برجام، دو سناریو را در پیش روی سیاست خارجی کشور قرار می‌دهد: