لیلی زواره‌ای: در دهه اخیر در سیستم بودجه‌ریزی شهرداری‌ها، از هزینه‌ها و درآمدها به عنوان موضوع مهم و چالشی یاد شده که سهم عمده‌ای از محدودیت ها، مشکلات و آسیب پذیری‌های اعمال مدیریت هدفمند و تامین خدمات متنوع و کیفی شهری را به خود اختصاص داده و انجام سرمایه‌گذاری‌های عمرانی و هم چنین هزینه‌های مربوط به خدمات شهری را آسیب پذیر کرده است. اجرای پروژه‌های سرمایه گذاری غیراقتصادی و بدون توجیه اجتماعی، تدارک پروژه‌های سرمایه‌گذاری با کیفیت اندک، گسترش پروژه‌های نیمه تمام و طولانی شدن مدت زمان بهره برداری از پروژه‌ها هزینه‌هایی به دنبال دارد که به خاطر عدم شفافیت تخصیص اعتبار به طرح‌های سرمایه گذاری است. از طرف دیگر انجام وظایف و خدمت رسانی مناسب شهرداری‌ها به شهروندان نیازمند تامین اعتبارات و منابع مالی است. در سال‌های اخیر، درآمد حاصل از فروش مازاد تراکم یا درآمد حاصل از اعطای مجوزهای رانتی به زمین‌های شهرها، منبع اصلی درآمد شهرداری‌ها از جمله اصفهان بوده است. وابستگی مالی شهرداری‌ها به این منبع مالی و عدم برخورداری از منابع مستمر درآمدی، حداقل برای پاسخگویی به هزینه‌های دائمی، برنامه ریزی مالی و بودجه‌ای میان مدت و بلند مدت شهرداری اصفهان را مختل کرده است. توجه به شیوه‌های نه چندان منطقی و غیرکارا و فروش غیر منطقی تراکم، تاکید و توجه ویژه به اقتصاد شهرداری و بی‌توجهی به اقتصاد شهر ایجاب می‌کند تا اهتمام بیشتری به مطالعه ساختار درآمدی شهرداری اصفهان انجام شود.