دنیای‌اقتصاد: علی‌اکبر رفوگران پدرش را قانع کرد تا با تاسیس کارخانه بیک در ایران موافقت کند. برای این کار در پاریس به دیدار بیک (موسس و رئیس کارخانه بیک) رفت. او گفت: آقای رفوگران چه کاری می‌توانم برایتان بکنم؟ وی که از قبل خودش را برای این لحظه آماده کرده‌بود، از او یک ماشین تزریق پلاستیک به‌اضافه یک قالب خودکار دست‌دوم خواست و حاضر شد پول آن را همان لحظه بپردازد، سپس گفت: اگر توانستم تولید خودکار را به سطحی برسانم که مورد رضایت شما باشد، اجازه تولید خودکار بیک در ایران را به من بدهید، اگر نتوانستم، ماشین تزریق را نگه می‌دارم و قالب را به شما برمی‌گردانم تا در فرصت مناسب به هرکس خواستید بفروشید و بعدا پولش را به من بدهید. بیک لبخندی زد و این پشتکار را به او تبریک گفت.