در سال ۱۳۰۶ش پس از سفر تیمورتاش به آلمان، زمینه برای ورود شرکت‌های صنعتی و حضور متخصصان آلمانی در ایران فراهم شد. تیمورتاش با «براون» نماینده کشور آلمان به توافق رسید که صنایع سنگین آن کشور با اعتباری حدود ۴۰میلیون مارک ظرف مدت هشت‌سال در ایران طرح‌های بزرگ صنعتی را اجرا کنند. در این میان، شرکت «کروپ» طراحی و اجرای کارخانه ذوب آهن را به عهده گرفت. این شرکت که در سال1881 راه اندازی شده بود در نوع خود جزو پیشگامان ساخت کوره‌های ذوب‌ آهن در دنیا بود. هدف اولیه از ساخت این کارخانه، تامین ریل‌های مورد نیاز برای راه‌اندازی شبکه راه‌آهن سراسری بود. کارشناسان هزینه ساخت کارخانه ذوب‌آهن را 12میلیون تومان برآورد کردند که برای دولت ایران مقرون به صرفه نبود. قرار بر این شد که دولت، ساخت راه‌آهن را با ریل وارداتی آغاز کند و همزمان، ساخت کارخانه ذوب‌آهن کوچکی را پی بگیرد که هزینه ساخت آن 4.5میلیون تومان و مدت زمان ساخت، پنج سال برآورد می‌شد. این شرکت تا سال۱۳۱۸ش ابزار و ادوات بخش زیرساختی یک کارخانه ذوب آهن را وارد ایران کرد که ارزش مجموع آنها چهار میلیون و ۱۲۵هزار رایش مارک بود.