از عمر استارت‌آپ‌‌‌ها در ایران بیش از یک دهه می‌‌‌گذرد و با اینکه در این مدت تلاش شده است تا با تعریف و ایجاد پارک‌‌‌های علم و فناوری، مراکز شتاب‌دهی، صندوق‌های پژوهش و فناوری، شرکت‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر، صندوق‌های جسورانه و ابزارهای تامین مالی جمعی، فرآیند تامین مالی در این حوزه شکل بگیرد، اما همچنان تزریق پول به اکوسیستم استارت‌آپی کشور فاصله معناداری با کشورهای پیشرو دارد.