ورود به سال جدید و تداوم موانع ریشه‌‌‌ای تولید و سرمایه‌گذاری در ایران سبب شده است تا کارشناسان و صاحب‌نظران عنوان کنند که «همچنان امید چندانی به تغییر روند اقتصاد این کشور وجود ندارد»؛ موانعی که از سوی سیاستگذاران، عزم چندانی برای رفع آنها دیده نمی‌شود، به طوری که گویی تداوم این روند به بخشی از برنامه دولت بدل شده و سبب شده تا اعتماد میان دولت، مردم و بخش خصوصی نیز به مراتب مخدوش شده و در پس آن، فاصله اقتصاد جهانی با اقتصاد ایران، بیشتر از قبل شود و امکان بهبود اوضاع بسیار کمرنگ‌‌‌تر از هر زمان دیگری به نظر بیاید. در این تحلیل، ضمن اشاره به سه‌مساله و عامل اصلی مشکلات صنعت و اقتصاد ایران، مکانیزم‌‌‌های اثرگذاری هر یک مورد بررسی قرار گرفته است.