وابستگی به منابع طبیعی برای صادرات، چالـش‌هــای کلان اقتصادی مختلفی را ایجاد می‌کند که در ادبیات اقتصادی به‌عنوان «نفرین منابع» از آنها یاد می‌شود. یکی از این چالش‌ها، بیماری هلندی است که در آن با افزایش قیمت منابع طبیعی کشف شده، ارزش واقعی ارز محلی در‌برابر سایر ارزهای رایج به‌صورت مصنوعی بالا می‌رود و در نتیجه بخش قابل‌مبادله اقتصاد کوچک می‌شود، صنعتی‌‌‌‌زدایی اتفاق می‌افتد و واردات به شکل چشمگیری زیاد می‌شود. چالش دیگری که اقتصادهای وابسته به منابع با آن مواجه هستند، رانت‌جویی است که در آن رانت منابع طبیعی توسط دولت کنترل می‌شود و در غیاب نهادهای قوی تضمین‌‌‌‌کننده رقابت، موجب تسلط روزافزون دولت در این بخش غیرمولد می‌شود. دریافت ارز از محل صادرات منابع طبیعی همراه با تغییر نرخ واقعی ارز، تقاضای داخلی برای واردات را افزایش می‌دهد و بازار واردات داخلی گسترش پیدا می‌کند. با بزرگ‌‌‌‌تر‌شدن بازار واردات، تلاش واردکنندگان برای تسخیر دولت و استفاده از سیاست تجاری یا صنعتی برای محافظت از خود در‌برابر رقابت افزایش می‌‌‌‌یابد.