روزنامه دنیای اقتصاد / ۱۴۰۳/۰۱/۱۸
«عجله دارم» از زاویه نظریه بازیها
در معاملات، قیمت فقط براساس هزینههای فیزیکی مشخص نمیشود؛ بلکه زمان نیز دارای ارزش است و هر فرد در یک معامله طبق شرایطش زمان برایش ارزش متفاوتی دارد. گزینه «عجله دارم» تعاملات رانندهها و مسافرها را به تعاملات چنددورهای با درنظرگرفتن ارزش تبدیل کرده که در این حالت هر دو طرف با قدرت چانهزنی خود - که برگرفته از ارزش زمان خود است- با یکدیگر به نقطه تعادلی میرسند و در قدم اول مسافرانی که به پرداخت بیشتر (کمتر) تمایل دارند با رانندههایی که صبر بیشتر (کمتر) برای سفر گرانتر دارند، با یکدیگر مچ میشوند و در قدم بعدی این دو گروه با هم به طور اقتصادی ارتباط دوسر برد خواهند داشت. در نتیجه تخصیص منابع بهتر صورت میگیرد.