تحلیل محیط کسب‌وکار یکی از اصول اولیه انجام فعالیت اقتصادی در هر بخش و صنعت است که در علم مدیریت با ماتریس‌‌‌ها و چارچوب‌‌‌های تحلیلی مختلفی اعم از پنج نیروی رقابتی مایکل پورتر، سوآت، پستل و بسیاری دیگر در دو بعد محیط داخلی و خارجی بنگاه و صنعت صورت می‌گیرد. هرچه مولفه‌‌‌های مرتبط بیشتری در تحلیل محیط کسب‌وکار و متعاقبا تدوین استراتژی در نظر گرفته شود، بنگاه با تهدیدهای کمتری مواجه می‌شود و در مواجهه با تهدیدها تاب‌‌‌آوری بیشتری خواهد داشت. متاسفانه، در کشور ما پیش‌بینی‌‌‌ناپذیر بودن فضای کلان اقتصادی و کوتاه‌‌‌مدت بودن سیاستگذاری‌‌‌ها توان تحلیل‌‌‌های بلندمدت را از فعالان اقتصادی سلب کرده است و حتی در مورد ابتدایی‌‌‌ترین الزامات کسب‌وکار، برنامه‌‌‌ریزی و تدوین استراتژی به‌سختی ممکن است. براساس گزارش‌‌‌های مختلف پایش محیط کسب‌وکار که به صورت فصلی توسط اتاق ایران انجام می‌شود، در چند دوره اخیر «غیرقابل پیش‌بینی بودن و تغییرات قیمت مواد اولیه و محصولات» و همچنین «بی‌‌‌ثباتی سیاست‌‌‌ها، قوانین و مقررات و رویه‌‌‌های اجرایی ناظر بر کسب‌وکار» مهم‌ترین موانع کسب‌وکار در کشور عنوان شده‌‌‌اند که این دو معضل به خودی خود سهم قابل‌ملاحظه‌‌‌ای از توان مدیریتی بنگاه را مشغول خود می‌کنند.