تغییر شکل بازار ساخت‌‌‌وساز در دو دهه اخیر که ناشی از تحلیل و حذف تدریجی طبقه متوسط جامعه بوده، این بازار را دستخوش تغییرات زیادی کرده است. تورم در حوزه نهاده‌‌‌های ساختمانی و مسکن در دهه‌‌‌های ۶۰ تا ۸۰ خورشیدی بسیار پایین‌‌‌تر از ارقام موجود از دهه ۹۰ به بعد بوده؛ البته این موضوع در کل اقتصاد کشور به‌‌‌عنوان پدیده‌‌‌ای عجیب و افسارگسیخته و به‌‌‌صورت فراگیر اتفاق افتاد که ناشی از آن، شکاف طبقاتی ایجاد و بخش اعظمی از مردم کشور را به زیر خط فقر فرستاد و عده قلیلی نیز متمول و ثروتمند شدند و متاسفانه جمعیت طبقه متوسط به‌طور قابل‌توجهی به زیر خط فقر تبعید شد؛ از این رو تقاضای بازار مسکن در محلات و مناطق متوسط شهری کاهش و در حاشیه شهرها و مناطق پایین شهر افزایش پیدا کرد و از آنجا‌‌‌که معمولا مصالح و تجهیزات مصرفی در ساخت پروژه‌‌‌ها، تا اتمام مرحله سفت‌‌‌کاری در همه جای نقاط شهرها یکسان بوده، ولی قیمت خرید و فروش در مناطق پیش‌‌‌گفته دارای تفاوت چشمگیری است؛ بنابراین سود ساخت‌‌‌وساز در حاشیه و مناطق پایین شهرها پایین بوده و سازندگان که برای بقای کسب و کار خود چاره‌‌‌ای جز مهاجرت به این نواحی نداشته‌‌‌اند خود را با کاهش ضریب سود پیش‌‌‌رو وفق داده، اما جامعه که بساز بفروشی را شغل پرسودی می‌‌‌داند همچنان با دیدگاهی مانند گذشته از درآمد بساز بفروش‌ها یاد می‌کند.