حمل‌‌‌ونقل دریایی شریان حیاتی تجارت جهانی به شمار می‌‌‌آید. بیش از ۸۰‌درصد تجارت جهانی بر حسب حجم، از طریق دریا صورت می‌‌‌پذیرد. این روش کارآمد و به‌صرفه، به کشورها امکان می‌دهد تا در تولیدات خود تخصص یافته و به بازار وسیع‌‌‌تری دست یابند که در نهایت موجب رونق اقتصادی می‌شود. با این حال، اختلالات اخیر در دریای سرخ و همچنین جنگ روسیه و اوکراین، این روند روان را با چالش مواجه کرده است. این حملات، هزینه‌‌‌های بیمه‌‌ شرکت‌های حمل‌‌‌ونقل دریایی را افزایش داده و تردد در منطقه را با ریسک و هزینه‌‌ بیشتری همراه کرده است. پیامد این امر، احتمال تاخیر در حمل‌‌‌ونقل و افزایش هزینه‌‌‌های جابه‌جایی کالاست که بر کسب‌وکارها و مصرف‌کنندگان در سطح جهان تاثیر می‌‌‌گذارد. عواقب این اختلالات، دامنه‌‌‌دار است. مصرف‌کنندگان ممکن است با افزایش قیمت کالاهای وارداتی مواجه شوند، در حالی که کسب‌وکارها با حاشیه سود کمتر و احتمال تاخیر در زنجیره تامین دست‌‌‌وپنجه نرم می‌کنند. در نتیجه، جریان تجارت بین‌الملل می‌‌‌تواند با مشکل مواجه شود و به طور بالقوه، رشد اقتصادی را کند سازد.