ورود اعضای اخوان‌المسلمین به قطر از اواسط قرن بیستم عامل مهمی در زندگی سیاسی قطر بوده که بر سیاست داخلی و خارجی این کشور تاثیر گذاشته است. از دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰، قطر (و سایر کشورهای شورای همکاری خلیج‌فارس) به تبعیدی‌هایی از عراق، مصر، فلسطین و سوریه در همراهی با اخوان‌المسلمین (که از سطح تحصیلات بالاتر خود برای ایجاد و تامین نیرو در وزارتخانه‌های اصلی به‌ویژه وزارت آموزش در قطر استفاده کردند) شغل دادند. این فرصتی برای قطر بود تا اتکای خود به عربستان سعودی را کاهش دهد.