افزایش نرخ بهره همواره با سقوط شاخص‌های بازارهای سهام همراه بوده است. افزایش هزینه استقراض شرکت‌ها و درنتیجه کاهش نقدینگی در جریان و سرمایه آنها موجب افت قیمت سهامشان می‌شود؛ از سوی دیگر، افزایش نرخ بهره اشتیاق سرمایه‌گذاران به ورود به بازارهای پرریسک‌تر را کاهش می‌دهد و آنها را به خرید اوراق دولتی یا پس‌انداز در حساب‌های بانکی سوق می‌دهد. با این وجود، اثر ضدتورمی این سیاست امیدها به بهبود شرایط اقتصادی در آینده و انتظارات را شکل داده و مسیر بازگشت بورس به مدار رشد را هموار می‌کند. پیش‌بینی‌پذیر بودن سیاست‌ها و اعتماد سرمایه‌گذاران به فدرال رزرو نیز در حرکت درست سرمایه‌گذاران و اجتناب از نوسانات بی‌مورد اثر بسزایی دارد.