مسیر روابط ایران و ترکیه، خواه به شکل همکاری یا رقابت، به انتخاب هر دو کشور و تحولات منطقه‌ای از جمله سیاست آمریکا در خاورمیانه بستگی دارد. مراد یشیلتاس 26 ژانویه در روزنامه دیلی صباح نوشت: به طور سنتی، روابط ترکیه و ایران با ترکیبی از رقابت و همکاری تعریف شده است. با داشتن مرز زمینی طولانی و برخورداری از عمق تاریخی چند‌بعدی، پویایی‌های متعددی به طور همزمان بر روابط دو کشور تاثیر می‌گذارد. هم ترکیه و هم ایران به معاهده 1639 قصرشیرین به عنوان چارچوبی اساسی برای ساده‌ترین درک از رابطه خود اشاره می‌کنند. از سال 1639 هیچ جنگی بین دو کشور رخ نداده است، که امکان استقرار متقابل فرهنگ استراتژیک و گفتمان ژئوپلیتیکی را فراهم می‌کند.