ابوالقاسم خردجو را به‌عنوان مدیری تکنوکرات می‌شناسند که در دوره نخست‌وزیری مصدق، عضو هیات خلع ید بوده و پس از کودتا، کارشناس سازمان برنامه و بودجه و رئیس بانک توسعه صنعتی و معدنی ایران. او سمپات حزب توده در دهه1320 بوده؛ دهه‌ای که اغلب جوانان تحصیل‌کرده به احزاب مخالف حکومت روی آورده و سودای تغییر ساختار سیاسی کشور را داشتند. خردجو سال۱۲۹۴ در یک خانواده مذهبی و بازاری در اصفهان به دنیا آمد. تحصیلات خود را در مدرسه دارالفنون و دانش‌سرای عالی پی گرفت و در مدرسه اقتصاد لندن (رشته حسابداری) به سرانجام رساند. از پاییز سال۱۳۳۵ تا سال۱۳۳۹ کارمند بانک جهانی در واشنگتن بود. پس از تاسیس بانک توسعه صنعتی و معدنی ایران مدیریت آن را به عهده گرفت و تا سال۱۳۵۷ به‌عنوان مدیر آن بانک باقی ماند. به دنبال انقلاب اسلامی او نیز تحت تعقیب قرار می‌گیرد، اما خود را از طریق ترکیه به آمریکا می‌رساند و تا زمان مرگ در تابستان1365 زندگی خود را در واشنگتن می‌گذراند. آنچه می‌خوانید بخش‌هایی ویراسته از گفت‌وگوی خردجو با پروژه تاریخ شفاهی دانشگاه هاروارد است.