احمد خیامی در مدت زمانی‌که برای رساندن اتومبیل‏‏‏‏‏‌های مختلف از تهران به مشهد می‌رفت؛ همچنین زمانی‌که در تعمیرگاهش روی اتومبیل‌های مختلف کار می‌کرد، متوجه شد که وقتی موتور اتومبیلی خراب می‌شود، اولین اقدام یک تعمیر کار این است که قطعه معیوب را با یک قطعه سالم عوض کند. او با کمک یکی از آشنایان، مغازه‌ای برای فروش قطعات اتومبیل در خیابان اکباتان تهران اجاره کرد و نام آن را فروشگاه تضامنی برادران خیامی گذاشت. بعدها درباره آن تابلو گفت بود که غیر ‌از برادران نمازی، کاشانچی و فریدون سودآور‌ که قبلا با آنها کار کرده‌بود و به وی اعتماد داشتند، بقیه نمایندگی‌های اتومبیل حاضر نمی‌شدند جنس نسیه بدهند.