در دنیای امروز پس از همه‌گیری کرونا که بحث ریسک‌‌‌های زنجیره تامین در کانون توجهات قرار گرفت، شرکت‌ها در حال تجدیدنظر در زمینه رویکردهای زنجیره ارزش جهانی از جمله تغییرات در راهبردهای موسوم به تولید بهنگام یا حفظ موجودی و بالعکس هستند. امروز تلفیق این وضعیت با رخدادهای ژئوپلیتیک اخیر و نوسانات اقتصادی و انتقال بخش‌هایی از خطوط تولید محصولات به کشورهای همسایه، به رویه‌ای عادی بدل شده است. شرکت‌ها با هدف تولید ارزان‌تر یا کارآمدتر، به دنبال عقد قراردادهای تجاری بهتر و کسب امتیازات لجستیک بیشتر هستند.