دودکش‌های بلند، آن زمان ابرهای بخار را بیرون می‌فرستادند. در ماشین‌آلات غول‌پیکر، توربین‌ها به‌صورت شبانه‌روزی می‌چرخیدند. کوره‌ها بار قطار زغال سنگ را می‌سوزاندند. در دوران اتحاد جماهیر شوروی، نیروگاه حرارتی کوراخوف باعث ایجاد شهر اطراف آن در شرق اوکراین شد و اقتصاد محلی را به حرکت درآورد و جامعه را با دستمزد و گرمایش خانه‌ها یکپارچه کرد. هالینا لیوبچنکو، بازنشسته‌ای که شوهرش تمام دوران حرفه‌ای خود را در معادن زغال‌سنگ مجاور سر کرده است، می‌گوید: «کارخانه ما قلب شهر ما است.» به نوشته روزنامه نیویورک‌تایمز، آن قلب اکنون به سختی می‌تپد و تا حدی توسط توپخانه ویران شده است. این نیروگاه یکی از آخرین نیروگاه‌هایی است که هنوز در منطقه دونباس اوکراین فعال است؛ زمانی که این منطقه مرکز صنایع سنگین کشور بود و اکنون نقطه کانونی حملات زمینی روسیه است که کارخانه‌ها و شهرهایی را در امتداد خط مقدم به ویرانی می‌کشاند. جنگ در شرق اوکراین ده‌ها هزار نفر را کشته، شهرها را به ویرانه تبدیل کرده و میلیون‌ها نفر را آواره کرده است. همچنین کارخانه‌هایی را که سال‌ها محرک مهم اقتصاد اوکراین بودند، نابود کرده است.