حادثه تلخ عدم ثبت ماسوله در یونسکو، زنگ خطری برای میراث تاریخی کشور محسوب می‌شود. براساس روایتی رسمی، سه مولفه اصلی عامل مهم در نادیده گرفته شدن میراث تاریخی ایران در سطح جهانی شده است که در ابتدا باید آسیب‌شناسی شود و پس از آن اقدامات راهبردی در جهت رفع آن‌ها صورت گیرد. نخست ضعف در برنامه‌ریزی سیاستگذاران، ناکارآمدی و عدم ساختار مشخص در بدنه متولی میراث کشور باعث شده، ایران که صاحب یکی از بزرگ‌ترین میراث فرهنگی در جهان است، تاکنون، نتواند آنچنان که شایسته میراث فرهنگی و تاریخی کشور است، در سطح جهانی معرفی شود. عامل دوم خطر میراثی را باید در ضعف چانه‌زنی در سطح بین‌المللی دانست که نتوانسته جایگاهی برای ایران در سطح جهانی و عضویت رسمی پیدا کند. سومین عامل مهم را باید در ناتوانی در برقراری روابط قوی با دیگر اعضا دانست که بتواند با جلب نظر و دوستی با دیگر کشورها، راه را برای رایزنی در جهت ثبت میراثی خود باز کند.