بی‌‌‌توجهی به مقتضیات کسب‌وکار بانکی و اهمیت بانکداری برای رشد و توسعه اقتصادی موجب شده است تا فشار بر این بخش از اقتصاد افزایش یابد. مهار تورم از مسیر انقباض بخش بانکی، دلیل اصلی این وضعیت است؛ شرایطی که از دو مسیر کنترل ترازنامه بانک‌ها و نیز قفل شدن نرخ بهره بانکی حادث شده و کار را برای ادامه فعالیت بانک‌ها سخت کرده است. این وضعیت در شرایطی رخ داده که جذب سپرده‌‌‌ها به عنوان مهم‌ترین مسیر جذب نقدینگی که زمینه‌‌‌ساز رشد سرمایه‌گذاری است، برای شبکه بانکی به‌شدت دشوار شده است. همزمان اما بسیاری از بازیگران دیگر بازار پول و سرمایه، آزادی عمل و توانایی بالایی برای جذب دارایی‌‌‌های نقد فعالان اقتصادی دارند. بخشی از این توانمندی به‌واسطه کمرنگ‌‌‌ بودن نقش این بازیگران است. حال آنکه صندوق‌های درآمد ثابت، ابزارهای مرتبط با تامین مالی جمعی و... توانسته‌‌‌اند در سال‌های اخیر به محلی بسیار جذاب برای ورود پول‌‌‌های سرگردان و نقدینگی علاقه‌مند به سود بالا تبدیل شوند. «باشگاه اقتصاددانان» به همین بهانه سراغ سه‌تن از پژوهشگران بانکی رفته و از آنها پیرامون وضعیت بانکداری در ایران پرسیده است.