تاچه میزان تصمیمات حاکمیت و قانونگذاری های کلان مطابق میل مردم است؟ اساسا اگر حاکمیت در تصمیم گیری هایش، زمینه و زمانه را نبیند، می تواند جامعه را با مطلوب های خود همراه کند یا جامعه واپس می زند؟