اوائل دهه نود این امیر محبیان بود که به طور مشخص، جبهه پایداری و جریان‌ها و چهره‌های نزدیک یا هم‌پیان آن را که مدام با تهدید به زدن زیر میز وحدت و ائتلاف، سهم بیشتری از سبد قدرت طلب می‌کردند به باج‌گیران و بزرگان اصولگرایی را که قرار بود این سهم را تقسیم کنند باج‌ده توصیف کرد.