«داشتم کنترلم رو روی چیزی از دست می‌دادم که خیلی خشونت‌آمیزتر از اون بود که بشه برای همیشه در درون خودم نگهش دارم. نشسته بودم و یک سر بریده دستم بود؛ باهاش حرف می‌زدم، بهش نگاه می‌کردم. داشتم از هم می‌پاشیدم... مرده‌ها حرف نمی‌زنن، اما قاتلاشون چرا».